باز امشب منادی کوفه، از امامی غریب می‌خواند گوشه‌ی خانه دختری تنها، دارد اَمن یجیب می‌خواند مثل این‌که دوباره مثل قدیم، چشم اَز خون دل تری دارد این پرستار نازنین گویا، باز بیمار بستری دارد

از تيغ زهرآلود دژخيمى ستمگر محراب شد يادآور درياى احمر ديگر چه كس داد ضعيفان را ستاند افتاد از پا آن امير دادگستر شب باوران خورشيد را در خون كشيدند

شد امشب شمع جمع كودكان بينوا خاموش عدالت شد يتيم و گشت كانون وفا خاموش ز بانگ قَدقُتِل جبريل آورده پيام خون شده نور هدى از صرصر جور و جفا خاموش به موج خون فتاده ناخداى كشتى عصمت ز طوفان بلا شد شمع فانوس...

اقرار می‌کنم مه من بی تو شب شده است نخل دلم ز غیبت تو بی رطب شده است اقرار می‌کنم که تو از سیب هم سری از بوی هر چه گندم و انجیر برتری ای آسمان مسیر تمامیت درخت

علی دین را امام راستین است علی دست خدا در آستین است علی یعنی چراغ اهل بینش علی یعنی پناه آفرینش علی آیینۀ آیین اسلام

ترتیل بیا به گریه خوانیم سیل از رخ هر دو دیده رانیم امشب شب گریه است و ناله داغ است به دل به سان لاله اى واى شکسته کاسۀ جم از ضربتِ تیغ ابن ملجم

از الف اول امام از بعد پیغمبر علی است آمر امر الهی شاه دین پرور علی است ب برادر با نبی بیرق فراز دین حق بحر احسان باب لطف بی حد و بی مر علی است ت تبارک تاج و طاها تخت و نصراله سپاه تیغ آور خسرو مستغنی...

علی امشب چرا بهر عبادت برنمی‌خیزد؟ چرا شیر خدا از بهر طاعت برنمی‌خیزد؟ خداجویی که از یاد خدا یکدم نشد غافل چه رو داده که از بهر عبادت برنمی‌خیزد از آن ضربت که بر فرق علی زد زاده ملجم

اى دوست به پيغام تو شادم اگر آيد چشمم به در و پيک وصالت ز در آيد گويند سحر بوى سر زلف تو دارد بنشسته‏ام اى دوست كه وقت سحر آيد در بين محبان تو هستم به سلامت

امشب کتاب حسن خدا باز مى‌شود چشم عزيز فاطمه، تا باز مى‌شود حسن ازل، تجلي زيباترى کند تا پرده از جمال خدا باز مى‌شود آيات قدرت از همه سو جلوه مى‌کند