تحمل شهادت، در اصطلاح فقه عبارت از قبول کردن مشاهده است از طرف شخص، تا به هنگام حاجت بتواند در محضر قاضي شهادت دهد. مثال: مردي زنش را طلاق مي‌دهد و از شخص يا اشخاصي مي‌خواهد تا ناظر صيغه‌ي طلاق

تحليق، يا سرتراشيدن، يکي از مناسک واجب اختياري در حج. بدين‌گونه که هرگاه مسلماني که جهت انجام مراسم حج به مکه رفته است پس از آنکه در روز 10 ذي الحجة (= عيد قربان) وارد دشت مِني گرديد و مناسک واجب آنجا...

تَحَلُّل در لغت به معناي آزادي و باز کردن و گشودن گره است، و در اصطلاح شرعي نيز از اين معني به دور نمي‌باشد زيرا استعمال آن در مواردي است که انسان به وسيله‌ي انجام کار، خود را از قيد يا حالتي که در آن...

تحقير، در لغت به معناي پست و حقير شمردن و يا اهانت و خوار و ذليل دانستن است، و به همين معني در آيات قرآن و روايات و متون فقه وارد شده است. يکي از اصول کلي و مسلم اسلام همانا ارزش و اعتباري است که اسلام...

تحسين، در لغت به معني تزيين و زيبا نمودن مي‌باشد، اما در فقه اماميه با استفاده از دلالت آيات قرآن و روايات امامان معصوم (عليهم‌السلام) مي‌توان گفت که حسن و زيبايي و زيبا ساختن به عنوان ارزشي که مورد قبول...

تحريم، اصطلاحي است شرعي که در لغت به مخالف تحليل و ضد آن گويند. و در شرع مقصود از تحريم دلالت بر ممنوعيت مي‌باشد به گونه‌اي که اگر مکلف توجه به منع ننمود و کار ممنوع و حرام را انجام داد عقوبت شرعي اعم...

تحريرالوسيله، کتابي فقهي به زبان عربي از آيت‌الله امام سيد روح الله موسوي خميني (م 1368 ش). چنانکه از نوشته‌ي آغازين جلد نخست آن بر مي‌آيد، اين کتاب، پس از آنکه مؤلف در سال 1384 ق / 1343 ش از ايران به...

تحجير، در لغت يعني منع و در اصطلاح فقه عبارت است از شروع به احياي زمين موات (= غامر)، چه آنکه اگر کسي در زمين ميته‌اي، آغاز به کار کند و يک قسمت از اعمالي را که عرفاً موجب احياي زمين مي‌شود انجام دهد،...

تحبيس، در اصطلاح فقه به معناي حبس کردن مال است از نقل و انتقال و رهاسازي منافع آن به منظور مصرف شدن در مواردي که مورد نظر حابس است. فقها با الهام از روايت نبوي که فرموده است: «حَبِّسِ الاَصل و سَبِّلِ...

تجسم اَعمال، در لغت به معني پيکرپذيري کردارهاست. تجسم اَعمال - که از آن به تجسم اعتقاد و تجسم احوال نيز مي‌توان تعبير کرد - اصطلاحي ديني - کلامي و نيز اصطلاحي فلسفي در حکمت متعاليه‌ي ملاصدراست و مراد از...