دلدار زهرا راحت جانم تو هستی<br /> تنها دلیل اینکه می خوانم تو هستی<br /> آنروزهایی که کسی دور و برم نیست<br /> آقا خدا را شکر، می دانم تو هستی<br />

برای آمدنت گرچه چشم دنیا هست<br /> به خاک پا مگذاری که دیده ی ما هست<br /> اگرچه باز گذشت و نیامدی امروز<br /> دوباره وعده به دل می دهیم، فردا هست<br />

شکر خدا این روزها توفیق داریم<br /> هم ناله ی چشمان گریان تو باشیم<br /> شاید خدا قسمت کند یک فاطمیه<br /> اندازه ی یک روضه مهمان تو باشیم<br /> صاحب عزای فاطمیه باید امشب<br /> گریه کن شام غریبان...

بیا و ظلمت شب را به نور ماه بگیر<br />  دوباره تیرگی از این دل سیاه بگیر<br />  ز راه آمدم و کوله بارم امید است<br />  چنان همیشه مرا گرم در پناه بگیر<br />

ما آمدیم امشب که حیران تو باشیم<br />  آشفته ی حال پریشان تو باشیم<br />  تقصیر هجران است، تقصیر فراق است<br />  امروز اگر پاره گریبان تو باشیم<br />

یک عمر از دردِ فراقت شعر باید گفت<br /> از شادی وصلت دو صد طومار باید خواند<br /> تکبیره الاحرام ما کِی می زند آقا؟<br /> حرفِ نمازی را که پشتِ یار باید خواند

دلداه باید بود و از دلدار باید خواند<br /> مانند مرغی دور از گلزار باید خواند<br /> از گفتنِ یکبار نامِ تو هزاران حیف<br /> یعنی تو را تکرار در تکرار باید خواند<br />

حرام باد مرا فیـض دیدن رویت<br /> اگر دهم دو جهان را به یک سر مویت<br /> به هر کجا که روم زائر جمال تـوام<br /> به هر طرف که نهم رو دلم بـود سویت

قسم به عصمت زهرا کسی که در قلبش<br /> ولایت تو ندارد فقیر و بی چیز است<br /> به انتظار قدومت مسافر زهرا<br /> ببین که جمعه به جمعه گدا سحر خیز است<br />

هوای شهر بهاری ولی غم انگیز است<br /> بهار اگر تو نباشی شبیه پائیز است<br /> دلم هوای تو کرده چه میشود آیی<br /> ببین که کاسه صبرم ز غصه لبریز است<br />