فارابی، چنان که در سرگذشت نامه ها آمده و خود هم در ظهورالفلسفه (نسخه ی کابل) گفته است و از نوشته های دیگر او هم پیداست، همه ی بخش های نه گانه ی منطق ارسطاطالیسی را فراگرفته بود و آن بخشی را هم که دانشمندان...

کلمه ی «نوامیس» جمع «ناموس» است که از «نوموس» (2) یونانی گرفته شده و در آن زمان به معنی قانون و حقوق به کار می رفته است و یکی از مهم ترین و مفصل ترین آثار افلاطون که به صورت محاوره و گفت و گو است بدین...

هیچ یک از فلاسفه ی اسلامی قبل و بعد از فارابی، مثل او به اندیشه درباره ی چگونگی برخورد تمدن ها و تبادل فرهنگ ها نپرداخته است.

«هنگامی که چشمان خود را قدری بیشتر به سوی بالا افکندم، مشاهده کردم "معلم" آنان را که می دانند، در حالی که او نشسته بود در میانی فرزندانی که فلسفه برای او به وجود آورده بود.»

او بیشتر به جامعه شناسی سیاسی می پرداخته است؛ انگیزه ی او را می توان دو چیز دانست: یکی، شیفتگی و عشق به افلاطون که وی سخنان او را در افلاطونیات و تلخیص النوامیس گزین کرده است، همچنین عنایتی که او به آثار...

آثار ارسطو (384-322 ق.م) را پیروان او در روزگار ثاوفرسطس (372-287) و اودیموس (نزدیک 300) که از جانشینان او به شمار می آمدند گرد آورده و نسخه برداشته اند، همین ها بود که در دانشگاه آتن یا مدرسه ی اثینه...

توجیه دو سویه ی منظرگرایانه و عینی دارد. در تلقی درون گرایانه از توجیه بر وجه منظر گرایانه ی توجیه تأکید می شود. در مقابل، تلقی برون گرایانه سویه ی عینی توجیه را مطمح نظر قرار می دهد. در رویکرد برون گرایانه...

در این نوشتار به ماهیت توجیه می پردازیم و در جستجوی پاسخ به این پرسشهاییم: چه سنخ اموری فراهم آورنده ی توجیه اند؟ باور باید چه ویژگیهایی داشته باشد تا موجّه باشد؟ در این مکتوب دو شهودی که از توجیه داریم...

یکی از برهانهای مهم له مبنا گرایی برهان تسلسل است. طبق این برهان: - برخی باورها استنتاجاً موجّه اند. - چهار حالت برای سلسله ی استنتاج ممکن است. یک: سلسله ی استنتاج به باورهای غیر موجّه ختم می شود.

تمام نظریه های معرفتی در این نقطه اتفاق نظر داشتند که امر یا اموری علاوه بر باور و صدق در معرفت ذی مدخل اند، گو اینکه درباره ی سرشت این امر یا امور با یکدیگر اختلاف داشتند. اگر امری، یا یکی از اموری، که...