یکی از مسائل و علوم ممتازه قرآن مجید از فلسفه و عرفان اختراعی، مسأله ی نفی جبر و تفویض و اثبات بین الامرین است و احدی از علمای فلسفه و عرفان به این طریق مشی نفرموده و کلا یا قائل به جبر و یا تفویض شده...

همین است قضاوت به عهده شخص با وجدان است علاوه مطلبی که شاهد قوی بر بطلان تأویل بداء به بیان گذشته است این است می گویند: نفوس انبیا (علیهم السلام) و اولیا مخصوصاً حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله) متصل

از فروع مهمه ی علم توحید قرآن مجید چنانچه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) و اوصیای او- علیهم السلام- بیان و توضیح داده اند؛ مسأله ی بداء است که احدی از فلاسفه ی قبل از اسلام نگفته اند، زیرا مخالف با قواعد...

از مسایل مهمه فروع توحید قرآن مجید و سنت سید المرسلین (صلی الله علیه و آله)، اثبات قدرت تامه و مشیت و اراده و اختیار ذات مقدس مبدء متعال است. و این یکی از مسایلی است که به آن، علم قرآن و انبیا (علیهم السلام)...

در طریق کشف و عرفان، بهتر تحقیقی که شده است تحقیقاتی است که آخوند ملاصدرا فرموده و بهتر و مفصل تر کتب ایشان، اسفار است. گر چه تمام کتب ایشان در یک مطلب و یک رشته است و اساس ایشان متخذ از غزالی و محیی

اساس منطق و برهان، مبتنی بر قیاس است و ماده ی قیاس باید یقینی باشد؛ و در براهین مشهوره و معموله در ابواب مختلفه ی معارف الهی، مواد قیاس ها یقینی و منتتج یقین نیست.

در طریق «توحید قرآن» و خداشناسی که تذکر به فطرت و وجدان و آیات است نیز، نتایجی مترتب است که با نتایج توحید فلاسفه و عرفا ممتاز و مباین است، که فهرست نتایج به شرح ذیل است:

آنچه از قرآن مجید و روایات مبارکات، ظاهر می شود و مطابق است با وجدان هر متأهل منصف، این است که انسان مرکب از روح و بدن است و کمالات روحی، به برکت نوری است خارج از روح و بدن، و تعبیر شده است از آن نور و

بزرگ ترین آیات و نزدیک ترین آن به انسان خود اوست و آیت بودن انسان از جهات چند است به طور اجمال شخص دارای دو جهت بزرگ است، جهت جسم، و جهت روح، از برای بدن اعضا و جوارح و برای روح کمالاتی است که

انسان با اندک تأمل می یابد که دارای قوه ای است که به واسطه ی آن خوبی را از بدی تشخیص می دهد و حقایق را کشف و مطالب را درک می نماید. باطل را از حق، و دروغگو را از راستگو، فعل نیکو را از ناشایست، با آن تمیز...