خداوند انسان را دوساحتی آفرید؛ به گونه‌ای که با یک ساحت به عرصه زمینی و قلمرو مادی و با ساحت دیگر به عرصه ملکوتی و قلمرو روحانی منتسب میشود.

در جهان بینی اسلامی، واقع نمایی معرفت به حدی است که جای هیچ گونه تردیدی در ساحت هستی درباره وجود و خالقیت حق تعالی باقی نمی گذارد.

عقل هر قدر بکوشد، خود را در داوری عاجزتر می یابد؛ پس با فطانت و تعقل به این نتیجه می‌رسد که باید تسلیم وحی شد و این تسلیم پذیری را عین تعقل میشمارد.

تربیت یافته اسلام، نگاه به زندگی را به گونه ای کاملا متفاوت با فرد غیر مسلمان می بیند. آثار و نتایج این اختلاف نظرها در رفتار و زندگی و معیشت فرد فرد انسانها به روشنی برجای می ماند.

اصل حکمت در نظام آفرینش، که امور با تدبیر ربوبی و هدایت و نظارت خداوندی جریان می یابد، کوچکترین خلل و نارسایی و بیهودگی و سرخوردگی به چشم نمی خورد

طرح اصول تربیتی اسلام زمینه لازم را برای بازشناسی و تشخیص روش‌های تربیتی این دین فراهم می‌آورد. روش‌های تربیتی اسلام نیز، خود، با مبانی و اصول همسو و هماهنگ بوده، در تناسب و تلازم با یکدیگر قرار می گیرند.

اینکه انسان موضوع تعلیم و تربیت قرار می گیرد و شایستگی لازم را برای فراگیری و آموزش و تربیت پذیری به خوبی از خود ابراز می دارد، نشان کرامت ذاتی اوست.

شخصیت‌های دهانی خودخواه هستند و همه افراد را در ارتباط با خود در نظر می گیرند و دیگران را تنها با توجه به منافعشان مورد نظر قرار می دهند.

انسان فرویدی برای نجات خویش از تنگناهای غریزی - جنسی چاره‌ای جز ارضای کامل نیازهای غریزی پیش روی خود نمی بیند.

نهاد گاه به منزله منبع اصلی غرایز و با در نظر گرفتن وضعیت‌ها و موقعیت‌های بدنی و جسمانی فرد، و زمانی به منزله جهت و هدف غرایز و به منظور برطرف ساختن تنش‌ها و برانگیختگی‌های درونی و بیرونی فرد کانون توجه...