فُطْرُس در روایات، فرشته ای رانده شده از درگاه الهی است و بر اثر اشتباهى که از او سرزده بود، بالش شکسته و به عذاب الهی گرفتار شده بود، اما به هنگام ولادت امام حسین(ع) بال و پر خود را به قنداقه ایشان مالید...

شهادت، یعنی بذل جان به قصد قربت الهی و از راه درست و شرعی که خداوند دستور داده است؛ بذل جان مهمترین بذلی است که پس از آن بذل و بخششی وجود ندارد، چون بالاتر از شهادت، نیکی وجود ندارد.

کلمة شفاعت در لغت به معنای جفت شدن و کنار هم قرار گرفتن دو چیز است. در اصطلاح کلامی نیز شفاعت به معنای وساطت اولیا و برگزیدگان الهی، برای رساندن بندگان به فیض رحمت و مغفرت الهی و دستگیری و نجات آنان است.

شفاعت در فرهنگ دینی به معنای واسطه شدن یک فرد آبرومند در درگاه الهی برای سهولت در امور اخروی یک فرد دیگر است. این مقاله درباره جایگاه شفاعت در قرآن کریم است.