چرخیدن - همان‌گونه که در بخش سیروسلوک در زورخانه، اشاره گردید - نمادی از چرخ و پایکوبی سماع درویشان است که در حالت وجد به گرد خود می‌چرخیده‌اند.«حرکت» و «گردش» در نزد صوفیه و بالاخص در نزد مولانا اهمیتی...

کشتی گرفتن از زمانهای بسیار قدیم، در میان ملل مختلف رواج داشته. بویژه در سرزمین ایران پیشینه‌ای بسیار زیاد دارد. پهلوانان و گردان باستان ایران، برای زورآزمایی کشتی می‌گرفته‌اند. در شاهنامه فردوسی راجع...

سیر و سلوک در مسلک عرفا راهی برای ایجاد تغییر و دگرگونی است. سیری بطئی و تدریجی که سرانجام به تصفیه، تزکیه و تحول درونی می‌انجامد. این دستاورد به سخت‌کوشی و مراعات نظم و ترتیب نیاز دارد، زیرا یک حرکت

دانشمندان تربیت بدنی و روان‌شناسی، مشترکاً بررسی و مطالعات دامنه‌داری را در زمینه مسائل روانی و ورزشکاران، انجام داده‌اند که به آن «روان‌شناسی ورزشی» می‌گویند. این دانش نسبت به روحیه‌ی شخصیت، تیپ، رفتار...

ایرانیان قدیم همان‌طور که برای پرورش تن عملیاتی را ابداع کرده‌اند، از بهداشت و ارزش تربیت بدنی و حرکات ورزشی غافل نبوده و دستورالعملهایی برای آن صادر کرده‌اند. از جمله شرحی است از عهد صفویه به نام «طومار...

مهمترین قسمت ورزش باستانی که آن را از سایر ورزشها متمایز می‌کند آداب آن است. این آداب را به شرح زیر می‌توان خلاصه کرد:

ورزش زورخانه ای را می توان جزو فعالیت‌های اصلی مردم در زمان گذشته دانست.ورزشی که هرگاه می شنویم به یاد نام هایی چون پوریای ولی، غلامرضا تختی، پهلوان سید علی خواهیم افتاد.

این گل کشتی دارای مضمونی بسیار عالی است که در آن فرهنگ پهلوانی کاملاً هویداست و متعلق به یکی از ناموران ورزش باستانی معاصر به نام «استاد حسن مسگر» متخلص به «برجیس» می‌باشد.

اشعاری که در زورخانه توسط مرشد به هر مناسبت خوانده می‌شود اعم از آهنگهای ضربی، گل کشتی، گل چرخ و یا اشعاری مانند: حق‌خوانی، رخصت‌طلبی، حتی دعای ختم ورزش که توسط میاندار اجرا می‌شود «ادبیات زورخانه‌ای»...

«زور» واژه‌ای است فارسی که در فرهنگ لغات به معنی توانایی، نیرو، فشار و قوه است و لغاتی مانند: زورگری و زورآزما، از مشتقات آن است؛ همچنین کشتی گرفتن را در باختران «زوران» می‌گویند.