با سلام دوست عزیز اگر برای حل مشکل خود تنها از متخصص مغز و اعصاب کمک می گیرید پیشنهاد می کنم که در کنار درمان دارویی از رواندرمانی نیز کمک بگیرید. برای این کار بهتر است از مشورت یک رواشناس بالینی با صلاحیت استفاده کنید تا علاوه بر حل مشکلات روانیتان، به تدریج بتوانید داروهای خود را نیز کنار بگذارید. اگر دارو درمانی بدون رواندرمانی اعمال شود تنها منجر به وابستگی همیشگی شما به دارو و عدم حل مشکل واقعی در شما می گردد. مسلماً دارو نمی تواند مشکلاتی که در فکر و زندگی واقعیتان هست را حل کند و تنها برخی علایم را در شما کنترل می کند. پس به توصیه بنده رواندرمانی را فراموش نکنید تا به یاری خدا به تدریج قادر به کنار گذاشتن داروهای خود باشید. با کنار گذاشتن این داروها نگرانی شما در مورد مصرف آنها و قضاوت همسر آینده تان نیز کمتر می شود. بهتر است این مطلب را پس از مدت کوتاهی آشنایی با فرد مقابل با او مطرح کنید تا شما را با وجود این ویژگی پذیرا باشد و درصورتی که نمی تواند آن را بپذیرد پیش از ازدواج از این رابطه کناره گیری کند. ضمناً مشکلات روانی از جمله اضطراب و افسردگی به فراوانی در جامعه ما وجود دارد. پس از این نظر خود را تنها ندانید و به آن به عنوان یک نقطه ضعف نگاه نکنید. تفاوت شما با افرادی که اقدامی برای حل این مشکلات نمی کنند آن است که شما همچون آنها در بی خبری به سر نمی برید و در صدد هستید که کیفیت زندگی خود را بالا برید. انتخاب یک فرد برای ازدواج کاملاً سلیقه ای است و قانونی در مورد آن وجود ندارد. همانطور که فردی از عینکی بودن خوشش نمی آید دیگری آن را نشانه ویژگی خاصی می داند و از وجود آن لذت می برد. پس نظر یک نفر را به همه افراد تعمیم ندهید و سعی نکنید با نگاه سیاه و سفید زمینه نگرانی های بی مورد را در خود فراهم کنید. به ویژگی های مثبت خود توجه بیشتری کنید و قدردان این نعمتها باشید. خداوند در کنار ویژگی های مثبتی که در وجود افراد می آفریند خصوصیات دیگری را نیز برای امتحان و رشد در وجود آنها قرار می دهد. همانطور که هر فرد ویژگیهای خاص خود را دارد زندگی او نیز خاص خود اوست و قابل مقایسه با دیگری نیست. پس انتظاراتتان را از خود متناسب با توانمندی های خود قرار دهید.