مسعود حسنخانی

مسعود حسنخانى به سال 1317 در تهران متولد شد و یازده ساله بود كه عشق و علاقه‏اى شدید به موسیقى در خود احساس كرد و چون از صدایى خوش برخوردار بود روزها در منزل براى خود مى‏خواند، اهل خانواده كه علاقه‏ى وى را به موسیقى و آواز در او مى‏بینند تصمیم مى‏گیرند كه وى را به كلاس موسیقى جهت تعلیم گرفتن بفرستند لذا روزى توسط برادرش به كلاس موسیقى راه پیدا مى‏كند و در آن كلاس ثبت نام مى‏كند، اما نه براى آواز بلكه جهت فراگیرى ویولن. وى 12 ساله بود كه ویولن را به دست مى‏گیرد و پس از سه سال دوره مقدماتى ویولن را كه شامل نواختن كتابهاى هنرستان موسیقى ملى بود زیرنظر آقایان: محلوجى و تاجبخش مى‏گذراند و براى گذراندن دوره‏هاى بالاتر و استفاده از مكتب استادان دیگر در كلاس على تجویدى مى‏رود و مدت چهار سال از مكتب این استاد دلسوز و بزرگ بهره‏ها مى‏گیرد، كمكهاى بى‏دریغ و راهنمایى‏هاى بى‏شائبه تجویدى موجب پیشرفت هرچه بیشتر وى در امر آموختن ویولن مى‏شود و حسنخانى با احترام فراوان از این استاد یاد مى‏كند. وى در كلاس تجویدى علاوه بر فراگیرى و نواختن ردیفهاى شادروان صبا، قسمتى از ردیفهاى تجویدى را نواخته و بنا به توصیه‏ى ایشان براى قدرت آرشه‏كشى و استحكام انگشتان مدتى نیز از اتودها و گاهام موسیقى غربى استفاده مى‏كند و از فراگیرى علمى موسیقى هم غفلت نمى‏ورزد. حسنخانى در سال 1336 به عنوان معلم موسیقى در كلاس آقایان: لشگرى و امیر ناصر افتتاح مشغول تدریس مى‏شود و در همین زمان افتخار همكارى با اركستر بزرگ پنجاه نفرى استاد صبا را كه رهبرى آن با حسین دهلوى بود پیدا مى‏كند و پس از چندى براى بالا بردن اطلاعات موسیقى خود در كلاس تكمیلى ویولن هنرآموزان موسیقى كه از طرف اداره‏ى هنرهاى زیباى كشور تشكیل شده بود شركت مى‏كند و مدتى نیز از مكتب استاد صبا در رشته ویولن و فروتن‏راد در قسمت تئورى موسیقى استفاده مى‏نمایند. وى در سال 1337 به رادیو براى همكارى دعوت مى‏شود و رسماً به عنوان نوازنده در اركستر گلها و اركستر شماره 2 شركت مى‏نماید و پس از ادغام رادیو و تلویزیون همكارییش توأم با این دو سازمان آغاز و مدت بیست سال ادامه مى‏یابد. حسنخانى چون به رشته تكنوازى ویولن بسیار علاقمند بوده است، بیشتر كار خود را صرف تمرین در این رشته نموده و به همین جهت بعد از چند سلیست بزرگ رادیو مى‏شود به وى امیدوار بود زیرا علاوه بر پنجه‏اى گرم و شیرینى كه دارد از قدرت آرشه‏كشى خوبى نیز برخوردار مى‏باشد و تكنوازى وى شور و حالى دارد كه انسان را هنگام گوش دادن به آن، از دنیاى مادیات و خاكى بیرون و بیخود مى‏سازد. حسنخانى در رشته آهنگسازى، به واسطه‏ى مشغله‏ى فراوان در كارهاى هنرى، كمتر فرصت یافت تا بتواند ذوق و علاقه‏ى خود را در این راه مورد آزمایش قرار دهد و به همین سبب كمتر آهنگ ساخت ولى چون همیشه در صدد فراگیرى بود و همیشه خود را نیازمند آموختن مسائل تازه در علم موسیقى مى‏دید، در كلاس آهنگسازان رادیو كه زیر نظر روح‏اللَّه خالقى و ضیاء مختارى اداره مى‏شد شركت مى‏كند و پس از چندى شروع به آهنگسازى مى‏كند و حدود بیست آهنگ مى‏سازد كه اكثر آنها ضبط و پخش مى‏گردد و قطعه‏ى زیبایى در دستگاه «سه‏گاه» چهار مضراب مى‏سازد كه به وسیله‏ى خودش اجرا و نواخته مى‏شود كه مورد توجه قرار مى‏گیرد و قطعه‏اى است زیبا و در خور توجه، مسعود حسنخانى، علاوه بر ساز تخصصى‏اش ویولن، با سازهاى دیگرى مثل: «سه‏تار»، «كمانچه» نیز آشنایى كامل دارد و یكى از كارهاى خوب و برجسته‏ى وى همكارى در اركستر گروه مفتاح بود كه كار این اركستر ضبط آهنگهاى اصیل و سنتى ایران بود و وى پس از چند سال همكارى با این اركستر بنا به پیشنهاد آقایان: مهدى مفتاح و مهندس همایون خرم رهبرى این اركستر را عهده‏دار مى‏گردد. حسنخانى مى‏گوید: «پس از مدت 38 سال آشنایى با موسیقى ایران، حتى هنوز خود را قطره‏اى از اقیانوس بیكران و بى‏انتهاى این هنر نمى‏دانم و اگر پیشرفتى داشته‏ام آن را مدیون بزرگان، پیش‏كسوتان این هنر ظریف و احساسى مى‏دانم و به همه‏ى آنان ارج مى‏گذارم و مشتاقانه همواره كوشش مى‏كنم تا از مكتبشان استفاده ببرم».

مسعود حسنخانی

Latest مشاهیر

Most Visited In Week