اسلام در همان دوره‌های اولیه ظهورش گسترش سریع و پیروزی‌های بزرگ را آغاز کرد. اولین تأثیر مستقیم فتوحات مسلمانان تغییر گستره جغرافیایی مسیحیت بود. در آفریقای شمالی، به جز قبطی‌های

جنگ‌های صلیبی به یک رشته از جنگ‌های خونین اطلاق می‌شود که در سده‌های دوازدهم و سیزدهم میلادی میان مسیحیان اروپایی و مسلمانان خاورمیانه غربی اتفاق افتاد. در این جنگ‌ها اروپاییان قصد

طی دوره قرون وسطی اولین شکاف عمده در مسیحیت پدید آمد و مسیحیت به دو فرقه ارتدوکس در شرق جهان مسیحی و کاتولیک در غرب آن تقسیم شد. معمولاً سال 1054م را به عنوان تاریخ رسمی

اصطلاح «قرون وسطی» را ابتدا نویسندگان دوره رنسانس به کار گرفتند، اما تا پایان قرن شانزدهم کاربردی همگانی یافت. نویسندگان دوره رنسانس در پی آن بودند که قرون پنجم تا پانزدهم میلادی را

روش درمانی‌ای که در ادامه ارائه می‌شود، براساس پنج مرحله تدوین یافته است، که از پذیرش آغاز می‌شود و تا نگهداشت ادامه می‌‎یابد.

یکی از مطالب بسیار مهم در بحث کبر، ریشه‌شناسی این رذیله‌ی اخلاقی است. در نگاهی کلی می‌توان ریشه‌های این رذیله را به دو بخش عوامل درونی و عوامل بیرونی تقسیم کرد.

اکنون که با کلیاتی درباره‌‌ی تکبر و همچنین نشانگان شناختی، هیجانی و رفتاری این رذیله آشنا شدیم، هنگام آن است که به بررسی پیامدهای تکبر بپردازیم. پرداختن به پیامدهای تکبر از آن جهت

تکبر همچون بسیاری از صفات شیطانی، از نقطه‌ای بسیار کوچک و کم اهمیت آغاز می‌شود و اگر اصلاح نگردد، خطرها و آثاری شوم در پی خواهد داشت. با توجه به روایاتی که در مورد پیامدهای

«کبر عبارت است از حالتی که آدمی خود را بالاتر از دیگری ببیند و معتقد شود که بر غیر برتری و رجحان دارد». همان‌گونه که از این تعریف برمی‌آید، لازمه‌ی بروز این رذیله‌ی اخلاقی، وجود فرد دیگری است که فرد متکبر،...

کسی را که عقلش محجوب گشته، می‌توان بسان فردی مست دانست که عقل از کف داده است. امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرموده‌اند: