بسیاری از مشکلات و بیماری های انسان در زندگی نشأت گرفته از ذهن و فکر مریض و ویروس زده است، بسیاری از ما انسان ها آنچنان ذهن و فکر خود را غرق در مطامع دنیوی و شهوانی کرده ایم، که جایی برای اندیشه توحیدی...

به عقیده ما، خوب و بد نیز، مانند باید و نباید، نه صرفأ نشانه عواطف و احساسات گوینده (رد نظریه ذهنی گرایی) هستند و نه قرارداد و اعتبار محض‌اند

برای زیبانگری افراد، کافی است بر روانشان مسلط شویم؛ ولی چنین امری تقریبا همیشه و برای همه انسان‌ها محال است.

زیبایی، مانند درد است. تا آدمی حس نکند و درک ننماید، مفهوم آن پدید نمی آید؛ برخلاف فلز که ما باشیم یا نباشیم فلز موجود است؛ ولی اگر ما نباشیم، زیبایی نیست.

زیبایی را به حسی (محسوس) و غیرحسی، و سپس دومی را به خیالی (معنوی) و عقلی (معقول) تقسیم می کند.

حقیقت زیبایی در محسوس و غیرمحسوس یکی است؛ مانند حقیقت وجود. همه وجودند، ولی برخی وجودها محسوس اند و برخی دیگر از وجودها معقول اند. عقل موجود است، ولی محسوس نیست.

زیبایی معقول ثانوی نیست؛ زیرا زیبایی واقعا موجود است و به سبب وجود تناسب در زیبایی، هرکس که قدرت درک داشته باشد، می تواند آن را درک و فهم نماید؛ یعنی کسی با فهم خودش زیبایی را نسبت نمی دهد یا تولید نمی...

زیبایی‌های متعالی تری همچون زیبایی خیر، عدل، حق، آزادی، ایثار، ایمان و عقیده، جهاد در راه عقیده، عشق به خدا(جل جلاله)، شور شهادت طلبی، حس نوع دوستی، قدرت عفاف، مهرورزی، زیبایی عفو، و... هست.

در مجموعه ی اجزا و قطعات پازل اخلاق اجتماعی، قطعه ای وجود دارد که اگر در زندگی اخلاقی افراد وجود نداشته باشد، به جرأت می توان ادعا کرد سایر مفاهیم و شاخص های اخلاق اجتماعی نیز در زندگی بشری کارایی و کاربرد...

ما به عنوان مکلفان ناآگاهی که می‌خواهیم پاسخ پرسش‌ها و نیازهای مادی و معنوی‌مان را در دین بجوییم با انبوهی از آیات قرآن و روایات معصومان مواجهیم که بیان‌گر نکات پرشماری در حوزه‌های مختلف‌اند. بنابراین...