ویژگی ایمان مذهبی در این است که فرد را در حوزه معرفت از فکر گناه، و در حوزه رفتار از خود گناه حفظ می کند.

نعمت ایمان، بذر ثابتی در قلب انسان مینشاند که سکینه و آرامش را به زندگی او هدیه می دهد.

ساحت شناختی را در قالب هدف‌هایی همچون دانش، فهم و مهارت‌های تفکر دنبال می‌کنیم که می‌تواند ما را در بحث زیبایی آفرینی دین در این ساحت یاری رساند و حوزه‌های یادگیری و عرصه‌های اثرپذیری این حیطه از زندگی...

در بینش اسلامی، هیچ تضمینی وجود ندارد که انسان عالم، عاقل هم باشد. عقل و علم بر هم تأثیر دارند، اما لزوما با توسعه اطلاعات علمی، عقل انسان شکوفا نمی شود.

موضوع بهشت و جهنم، در سیر تکامل الهی، با انگیزه پرستش الهی برکنار می شود و خود پرستش (که از زیبایی‌های معرفتی به شمار می‌آید)، یعنی جذب شدن به شعاع جاذبۀ الهی، هدف قرار می گیرد

عقل انسان می تواند در گستره فرهنگ زمانه و نیازهای برخاسته از آن، به درک لایه‌های ناشناخته دین و حقایق پنهان آن کمک کند و راه‌های جدیدی برای بهره گیری از گنجینه دین ارائه دهد.

زندگی، مقول‌های عینی، جدی، و در عین حال گسترده و دارای ابعاد است که می تواند از زوایای گوناگون مورد بحث، جست وجو و فکر قرار گیرد.

قرآن کریم که منبع الهام در علوم اسلامی است، در گستره معنایی وسیعی، در ژرف ساخت و روساخت خود، نظریه زیبایی شناسی متینی را بیان کرده است.

اسلام به انسان می آموزد که چگونه در تمامی جنبه‌های زندگی، سلامت و زیبایی داشته باشد.

عقل ما با مقایسات و نسبت سنجی‌ها مفاهیمی را به دست می آورد که حکایت می کند از این روابط عینی؛ همان شأنی را که عقل در همه مباحث فلسفی دارد.