اثبات گرایان همواره در تلاش برای منحصر ساختن علم در علوم طبیعی و عینی بوده اند‌ و همین امر باعث شده است تا بسیاری از صورت‌های دانش بشری را نادیده انگاشته و از صحنه بیرون برانند.

تاریخی جدید می تواند از لابه لای صفحاتی که مورخ مینگارد، سر بر آورد، درحالی که مورخ از چنین خلاقیتی برخوردار نیست.

در این مقاله رویکردهای مختلف به ماهیت معرفت شناختی تاریخ مورد بحث قرار خواهد گرفت

بر اساس رویکردهای جدید، بررسی منابع و مدارک کمتر در کانون توجه قرار دارد و بر ‌جنبه‌های ذهنی تاریخ نگاری از قبیل به کارگیری قدرت تخیل تأکید می شود.

راجرز در برنامه درسی خویش در تاریخ سعی دارد تا با ترکیب شواهد، دو نوع رویکرد سنتی ذهن گرایانه و واقع گرایانه به تاریخ را در هم تند و از یک جانبه نگری هر یک پرهیز کند.

فرد خود را با الزام بیرونی و اجبار روبه رو نمی بیند بلکه می داند که قاعده اخلاقی به نفع خود اوست، از این رو، با الزام درونی به انجام آن مبادرت می ورزد.

استادان و متون علوم انسانی باید همت خود را مصروف آن کنند که از سویی وابستگی‌های نظریه‌ها را به شرایط فرهنگی و اجتماعی آنها‌‌ آشکار کنند.

در جریان نظریه پردازی و فراهم آوردن چارچوب‌های نظری نو در عرصه علوم انسانی که خود، ضرورتی اساسی و اجتناب ناپذیر در جامعه دانشگاهی ماست، همواره بیم التقاط یا ترکیب‌های ناسازوار میان مفاهیم فرهنگی بومی و...

وحدت گرایی و کثرت گرایی به این نحو مکمل یکدیگر می شوند که با داشتن دو مرتبہ مختلف، تصویر جامعی از فراز و فرود هستی به دست می دهند، به طوری که وحدت گرایی در مرتبه بالا و کثرت گرایی در مرتبه پایین قرار می...

هنگامی که فرد در چارچوبی کل نگر به جهان به عنوان مظهر جمال خدا بنگرد، نگاه او از تشتت و ناهماهنگی نسبت به امور طبیعی به انسجام و درک زیبایی‌ ها تغییر خواهد کرد.