در تاریخ معاصر کشورمان فصل جدیدی به نام انقلاب اسلامی و به نام انسان های فداکار و شیر مردان سلحشور نوشته شده که با خون سرخ شان صفحات زرینی در آن مرحله سرنوشت ساز از تاریخ شکوهمند کشورمان را رقم زدند.

امیر جانباز سرتیپ احمد دادبین در سال 1353 وارد دانشکده افسری ارتش شد و پس از فارغ التحصیلی برای شرکت در دوره مقدماتی به شیراز انتقال یافت. چون واحد تکاوری لشکر 23 واحد فعالی بود آن واحد را انتخاب کرد و...

حاج آقا به صله ی رحم بسیار اهمیت می داد و در مجالس میهمانی، با بذله گویی سعی می کرد روحیه ی همه را شاد کند. از بچه ها از اصول دین سؤال می کرد و در آخر می پرسید: «خدا را می خواهی یا خرما را؟»

خیلی آرام بود و آرامش را حفظ می کرد. بچه ها می گفتند در هوای شصت درجه ی اهواز، صبح تا ظهر، مقاومت می کرد و آرام بود. همیشه توصیه می کرد که: «اگر دفترچه تان یک خط جا دارد، نگذارید بیهوده تلف شود. در همان...

شهید «خسرو تقوی فر» هر زمان که به مرخصی می آمد، به تمام اهل فامیل و دوستان و آشنایان، با وجود همان وقت کمی که داشت، سرکشی می کرد و جویای احوال همه می شد.

«حاج میرحسینی» ادامه ی همان کودکان خردسالی بود که امام خمینی (ره) سال ها پیش فرمودند: «سربازان من هنوز در گهواره هستند.»

«همت» به محض شنیدن خبر تولد فرزندش، خون شادی رگ های صورتش را سرخ کرد. او همان لحظه دست هایش را به سوی آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا! سپاس که تولد فرزندم به اراده ی تو بود او از این پس از آن تو خواهد بود.

شب، مجروح و خونین، خودم را رساندم بر فراز «ارتفاع طالقانی». ابراهیم و چند تا دیگر از بچه ها، سمت «دوپازا» شهید شده بودند. کمی بعد، از شدت رنج های روحی و جسمی، نمی دانم بیهوش شدم یا خوابم برد.

اهل سخنرانی و تریبون و این جور چیزا نبود، اما اگر حرف می زد، حرفش ساده بود و صمیمی و بدجوری به دل می نشست. گروهانش را به خط کرده بود و به همه قبل از حرکت برای گرفتن شهر «مندلی» عراق گفته بود: «هر کدوم...

زرنگ بود. اما نه در برابر دوستان و همرزمانش. در مقابل دشمن زرنگی اش را نشان می داد. با این که فرمانده ی گردان بود، اما مثل یک بسیجی بسیار ساده و متواضع رفتار می کرد و این نوعی فرماندهی بود. خیلی از بچه...