اینجانب بعد از رحلت حضرت امام (قدس سره) به تکلیف رسیده ام و فعلاً یقین به اعلمیت امام (قدس سره) پیدا کرده ام، آیا جایز است از آن حضرت تقلید کنم؟

اهل خبره که با معرفى و شهادت آنها مرجعیت ثابت مى شود چه کسانى هستند؟

شخصى که مجتهد نیست، آیا مى تواند اصلاً تقلید نکند و در تمام اعمال و عبادات خود عمل به احتیاط کند؟

آیا غیرمجتهد مى تواند به روایاتى که در اصول کافى و سایر کتب معتبره نقل شده است، عمل کند؟ یا براى مردم بخواند و بگوید به آنها عمل کنند؟

آیا مجتهد غیراعلم مى تواند طبق نظر خود عمل کند، یا باید از اعلم تقلید کند؟

شخصِ عالمى مدّعى مرجعیت است و مى گوید مردم از من تقلید کنند؛ آیا مى توان به گفته او اعتماد کرد؟

آیا امورى که مربوط به حاکم شرع است و در رساله ها فرموده اید: «به حاکم شرع رجوع شود»، مربوط به مجتهد اعلم است و باید به اعلم رجوع کرد یا در آن امور اعلمیت شرط نیست؟

مرجعیت و اعلمیت براى عموم مردم از چه طریقى ثابت مى شود؟

لطفاً معناى فتوى و قضاوت را بیان فرمایید.

در عصر حضور ائمه معصومین (علیهم السلام) شیعه به هیچ وجه نیازمند اجتهاد نبوده، لذا هیچ نیازى به علم اصول نداشت و بنابر این علم اصول را اهل سنت بوجود آورده اند و شیعه در عصر غیبت امام زمان(عج) که به اجتهاد...