القدیر به معنای تواناست بر هر امری که مشیّتش به آن گیرد و آن امر قابل وجود باشد یعنی این که خداوند را عجز در ایجاد هیچ ممکنی نیست

البصیر به معنی بیننده ی جمیع اشیای ظاهر و خفیّه است بدون آلتی و مداومت بر این اسم در هر جمعه موجب اختصاص به عنایت و رعایت حق می شود

السمیع به معنی شنونده ی آوازهاست بدون آلت و داننده ی رازهاست بدوناظهار حاجت و اجابت کننده ی دعاهاست با حکمت و مصلحت.

الآخر به کسر خاء(خ) به معنی باقی و ماندگار بعد از فنا و نابودی موجودات است و حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) در تفسیر این اسم فرموده است که هیچ چیز نیست مگر آن که فانی می شود و زوال در آن راه می یابد...

الاوّل کسی است که بر همه ی چیزها پیشی دارد و هیچ چیز بر او پیشی نگرفته است و این شأن خاص واجب الوجود است زیرا هر ممکنی مسبوق به عدم است (وُجُودُه قبل فی الازل الازال) و حق سبحانه از هیچ اوّلی که پیش از...

الصمد به معنی بزرگ و مقصود در جمیع حوائح است و آن کس است که نمی خورد و نمی آشامد و نمی خوابد و آن وجودی است که چون چیزی را اراده کند می شود.

«الاحد» یعنی آن کسی که ذاتش مجرّد و مبرّای از اجزاست و کسی است که شبیه و نظیر ندارد و به معنای واحد نیز آمده است

«الواحد» و به معنای یگانه، یکتا و بی همتاست، فردی است که دومین ندارد و در جمله ای از روایات تفسیرشده به کسی که تمام زبانها بر یگانگی او وفاق و اجماع بر وحدانیّت حضرتش از آغاز خلقت و بر ازلی بودن وجودش...

هو از اسمای ذات بلکه به گمان بعضی اشرف از اسم (الله) است و اگر کسی بعد از نماز صبح هزار مرتبه بگوید: «(یا الله یا هُوَ)» صاحب یقین شود و انوار غیبیّه بر او ظاهر شود

الله اسم اعظم خداست و جامع تمام اسماست، زیرا که موضوع وضع شده است برای ذات یگانه که دارای همه ی صفات جمالیّه و جلالیّه است بر وجه عینیّت، چه ذات احدیّت صرف وجود و وجود محض است و تصوّر تعدّد در آن محال...