ساختار هندسی سوره های قرآن مجید، بحثی مهم است که می تواند زوایایی جدید فراروی مفسران و قرآن پژوهان در تفسیر قرآن کریم باز نماید؛ اگر چه پژوهشیان علوم قرآنی و تفسیر از دیر

تبیین و ترسیم چگونگی ارتباط میان متن قرآنی(_عی ـ تاریخی عصر جدید، در گرو بازشناسی نسبت متن قرآنی با بافت اجتماعی ـ تاریخی عصر نزول است. عدم توجه به این ضرورت،

تأویل از واژه هایی است که در علوم قرآن و تفسیر و نیز در حدیث، اصول فقه، کلام و فلسفه و عرفان به کار رفته است. از دیر باز این واژه بحث برانگیز بوده و در چیستی و ماهیت آن

مسأله تأویل، از زمره مباحث مهم قرآنی و تفسیری است که در عین حال دارای سویه های فلسفی، کلامی و عرفانی نیز می باشد؛ چون عموم فلاسفه، متکلمان و عرفا هم در جهت فهم عمیق تر

داستان یوسف (ع) که در سوره ی دوازدهم بیان شده، از آن رو که داستانی روان و خوش خوان است؛ در کل قرآن نظیر و همتا ندارد. داستانی که در کم تر از صد آیه نقل شده (4)، سالهای بسیار را در هم فشرده؛

مطالعات قرآنی در معنای عام و گسترده آن را می توان از حیث نسبتشان با مقوله ی تفسیر به سه دسته پیشاتفسیر، تفسیر و پساتفسیر تقسیم کرد. مطالعات پیشاتفسیری آن دسته از مطالعاتی هستند که

در مقدمه، عبارت دیگری نیز وجود دارد که در شناخت مؤلف آن اثرگذار است. ذیل عبارت «الرد علی من انکر الرؤیه»، آیه 11 تا 15 سوره نجم ذکر و در توضیح آن گفته شده است:

آنچه امروزه به نام مقدمه تفسیر القمی می شناسیم و مبنای استناد رجالی در توثیقات عام است، با قلم شخصی به غیر از علی بن ابراهیم قمی به رشته تحریردرآمده است و نیز با مقایسه نقل های

3. سهروردی قالب کلی نظریه ابن‌سینا در باب نبوت از جانب سهروردی نیز پذیرفته شده است؛ اما وی در مسائلی مثل کیفیت رؤیت فرشته وحی و نیز استماع وحیانی با تکیه بر مبانی فلسفه

ماهیت فلسفی وحی از فارابی تا ملاصدرا 1. فارابی فارابی از آموزه وحی، تبیینی معرفت‌شناختی ارائه می‌کند و معتقد است همان طور که نفس انسانی برای دریافت کلیات باید به عقل فعال