امام مهدی علیه‌السلام
اي مهربان
اي مهربان، زيباتر از رنگين كمان‌ها اي خواهش قدر تمام كهكشان‌ها اي حرمت دستت پر از حس شقايق اي وسعت چشمت پر است از آسمان‌ها با پرچم سبز عدالت خواهي آمد
امام مهدی علیه‌السلام
ای نهان
اى نهان ساخته از ديده ما صورت خويش بدر از پرده غيب آى و نُما طلعت خويش طاق شد، طاقت ياران بگشا پرده ز رخ اى نهان ساخته از ديده ما صورت خويش
امام مهدی علیه‌السلام
ای گوش زمان‌ها و مکان‌ها به کلامت
ای گوش زمان‌ها و مکان‌ها به کلامت افلاکی و خاکی شده پژواک پیامت هم روح نبوت تو و هم جان امامت یعنی که خداحافظی ات عین سلامت
امام مهدی علیه‌السلام
اولین بار
اولین بار که رنگ عددی پیدا شد جلوه بسیار شد و خوب و بدی پیدا شد چشم وا کردی و پلک ازلیت گم شد چشم را بستی و خواب ابدی پیدا شد با تو هم لیس کمثله سندی یافت و هم
امام مهدی علیه‌السلام
امام ابرها
ای نهایت تواضع تمام ابرها ای خیال با شکوه! ای امام ابرها ! کوه پیش پای سر به سجده می‌برد می‌چکد نگاه تو از کلام ابرها خواب دیده‌ام تو را بارها و بارها
امام مهدی علیه‌السلام
افسانه شنیدیم
امشب صنما باز که افسانه شنیدیم وصف لب تو از لب پیمانه شنیدیم پیمانه چو با یاد نگاه تو گرفتیم از هر رگ دل نغمه مستانه شنیدیم
امام مهدی علیه‌السلام
اصلاً نمی‌آید گدا بودن به ماها
هر چند که ما را نوشتند از گداها اصلاً نمی‌آید گدا بودن به ماها ما روسیاهان ارزش خاصی نداریم ماها کجا و نوکری دلرباها؟! ما هرچه قدر اصرار کردیم او نیامد
امام علی علیه‌السلام
هواى جنّت
ز سيل اشک ديده، خاک را گل مى‌كنم امشب نباشد محرمم كس، راز با دل مى‌كنم امشب نظر بر آسمان مى‌افكنم گه بر مه و انجم گه از منزل برون، گه رو به منزل مى‌كنم امشب
امام علی علیه‌السلام
وا مکن زخم سرم را
طبیبا وا مکن زخم سرم را مسوزان قلب زینب دخترم را طبیبا کار از درمان گذشته که آتش آب کرده پیکرم را طبیبا نسخه ننویسی که باید
امام علی علیه‌السلام
نگاه عبّاس
شب بود و اشک بود و علی بود و چاه بود فریاد بی‌صدا، غم دل بود و آه بود دیگر پس از شهادت زهرا به چشم او صبح سفید هم‌چو دل شب سیاه بود