از ميانِ آرايي که بيش از همه خيالي‌تر است، رأيي است که «ونسينک» مطرح کرده است. وي مي‌گويد: «مفهومِ «رسولان» به عنوانِ بشارت دهندگاني که به سوي ملتهاي مختلف فرستاده شده‌اند، چه بسا از طريق

صابئان مانند اهل کتاب و مجوسان (زرتشتيان) گروهی هستند که به ويژه افتخار اين را يافته‌اند که در رديف کساني که [به خدا و روز قيامت] ايمان دارند در قرآن از آنها ياد شود. در اشتقاق آن، دو نظر است: برخي آن...

از دشوارترين مسائلي که مفسران قرآن با آن مواجه بوده‌اند، تعريفِ «صابئان» مي‌باشد. اين اسم، سه بار، در آيات زير آمده است: اکنون، آراي مختلف خاورشناساني را که به تفصيل، به تفسير اين نام پرداخته‌اند

اگناس گلدزيهر، در دائرة‌المعارف يهودي مقاله‌اي را درباره‌ي اسلام نوشته است که در آن، به طور ويژه، درباره‌ي ريشه‌هاي يهودي مفاهيم و دستورات اسلامي، بحث کرده است

اسمهاي سه‌گانه‌ي وی، اشاره دارند که از خانواده‌اي يهودي و نژاده(اصیل) است. نامش به عبريِ عاميانه، «مرگليوث» تلفظ مي‌شود و به شکلهاي گوناگونِ «مِرگالت، مَرگالت، مَرگالئوت، مَرگاليس و مَرگوليس»

توجه شماري از پژوهشگران تاريخ و ادبيات عربي [مستعرب] متعرض به اسلام، به واژه‌ي «فرقان» جلب شده و در ارجاعِ آن به اصل و ريشه‌ي يهودي مسيحي تلاشهاي جانفرسايي نموده‌اند. اين واژه، در 6 آيه‌ي زير، از

اشپاير، شاگرد هرويتس بوده و مسئوليّتِ کامل کردنِ پژوهشهاي استادش را برعهده داشته است. وي پژوهشي گسترده با بيش از 905 صفحه با نام داستانهاي کتاب مقدس در قرآن انجام داد [که در سال 1931 ميلادي منتشر

نامش در قرآن شش بار آمده است؛ چهار بار نام وي پس از نام فرعون آمده و به تبه‌کاري او در زمين و هلاک و غرق او تصريح شده است.

مسأله‌ي «هامان»، مشاجرات بسياري را در محافل منتقدان قرآن، برانگيخته است. نامِ هامان، به عنوان يکي از ياران يا وزيران فرعون، 6 بار در قرآن، به شرح زير آمده است:

کلمه‌ي هارون، بيست بار در قرآن به کار رفته است. به نظر جِفري، هميشه مراد از هارون همان هارون در عهد عتيق است. گمان مي‌رود اين نام مدّتها پيش از ظهور اسلام در نزد اعراب معروف بوده و به کار مي‌رفته است.