عيب جويانم حکايت پيش جانان گفته‌اند شاعر : سعدي من خود اين پيدا همي‌گويم که پنهان گفته‌اند عيب جويانم حکايت پيش جانان گفته‌اند گر بگفتندي که مجموعم پريشان گفته‌اند پيش...

سعدي شوريده بي‌قرار چرايي شاعر : سعدي در پي چيزي که برقرار نماند سعدي شوريده بي‌قرار چرايي بل چو قضا آيد اختيار نماند شيوه عشق اختيار اهل ادب نيست مست تو جاويد در...

مجلس ما دگر امروز به بستان ماند شاعر : سعدي عيش خلوت به تماشاي گلستان ماند مجلس ما دگر امروز به بستان ماند خاصه از دست حريفي که به رضوان ماند مي حلالست کسي را که بود...

دلم خيال تو را ره نماي مي‌داند شاعر : سعدي جز اين طريق ندانم خداي مي‌داند دلم خيال تو را ره نماي مي‌داند اگر چه همچو سگم هرزه لاي مي‌داند ز درد روبه عشقت چو شير مي‌نالم...

کسي که روي تو ديدست حال من داند شاعر : سعدي که هر که دل به تو پرداخت صبر نتواند کسي که روي تو ديدست حال من داند که آدمي که تو بيند نظر بپوشاند مگر تو روي بپوشي و گر نه...

آن سرو که گويند به بالاي تو ماند شاعر : سعدي هرگز قدمي پيش تو رفتن نتواند آن سرو که گويند به بالاي تو ماند با غمزه بگو تا دل مردم نستاند دنبال تو بودن گنه از جانب ما...

آن را که غمي چون غم من نيست چه داند شاعر : سعدي کز شوق توام ديده چه شب مي‌گذراند آن را که غمي چون غم من نيست چه داند باري نکشيدم که به هجران تو ماند وقتست اگر از پاي...

روز برآمد بلند اي پسر هوشمند شاعر : سعدي گرم ببود آفتاب خيمه به رويش ببند روز برآمد بلند اي پسر هوشمند ابر بهاري گريست طرف چمن گو بخند طفل گيا شير خورد شاخ جوان گو ببال...

ساعتي کز درم آن سرو روان بازآمد شاعر : سعدي راست گويي به تن مرده روان بازآمد ساعتي کز درم آن سرو روان بازآمد بامداد از در من صلح کنان بازآمد بخت پيروز که با ما به خصومت...

سرمست ز کاشانه به گلزار برآمد شاعر : سعدي غلغل ز گل و لاله به يک بار برآمد سرمست ز کاشانه به گلزار برآمد زين غنچه که از طرف چمنزار برآمد مرغان چمن نعره زنان ديدم و گويان...