تاریخچه‌ی شکل‌گیری سازمان‌های ورزشی در ایران در 14 شهریور 1306 شمسی (1926 میلادی) قانون «اجباری شدن درس ورزش و تربیت بدنی» به تصویب مجلس شورای ملی سابق رسید. این قانون به پیشنهاد مرحوم سید محمد

سرپرستان و مدیران ده وظیفه‌ی قانونی دارند. این وظایف فرمان‌های اخلاقی از دیدگاه قانون هستند. بنابراین وظیفه‌ی هر مدیر مجموعه‌ی ورزشی نظارت بر اجرای صحیح هر یک از وظایف مشروحه زیر بر حسب مسئولیت‌های خاص

امکان اتصال کاربر به تسهیلات ورزشی را دسترسی به امکانات ورزشی گویند. منظور از این خصیصه آن است که مکانی که برای ساخت سالن‌های ورزشی و استادیوم‌ها در نظر گرفته می‌شود باید به آسانی در دسترس باشد. تعیین...

با توجه به بررسی‌ها درباره‌ی ارکان اصلی سازمان، منابع مادی به عنوان یک رکن اساسی در خدمت نیروهای انسانی و در پیشبرد اهداف سازمان مؤثر است.

در بند 21 قانون شهرداری‌ها، احداث ورزشگاه به شهرداری محول شده و نیز به موجب قانون تأسیس سازمان تربیت بدنی (مصوب خرداد 1350) و تغییرات بعدی آن، سازمان تربیت بدنی سرپرست اصلی ورزش کشور قلمداد شده است.

هر کشوری برای توسعه‌ی ورزش خود و همگانی کردن آن در بین مردم نیازمند امکاناتی استاندارد است. رعایت استانداردهای اماکن ورزشی نیاز به تجربه دارد و این تجربه ابتدا در آلمان شکل گرفت. مسائلی که در آغاز، با...

ورزش همگانی با اهدافی همچون افزایش مشارکت اجتماعی شهروندان، تفریح سالم و تقویت ورزش قهرمانی، طی سال‌های اخیر، به طور جدی از سوی مدیریت شهری دنبال می‌شود. از طرف دیگر نتایج تحقیقاتی که بیانگر تأثیر مثبت

ورزش همگانی علاوه بر تأثیر ابتدایی و مستقیمی که بر سلامتی و نشاط عمومی دارد، تأثیرات بلندمدت‌تر و غیرمستقیم دیگری هم دارد که اهمیت بسط و گسترش آن را دو چندان می‌کند. کاهش آسیب‌های اجتماعی، افزایش رفاه...

یکی از موضوع‌های مهمی که ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است، موضوع سلامت، تندرستی، دوری از امراض و بیماری‌ها، شادابی، نشاط و اوقات فراغت است. در این میان، کم‌هزینه و در دسترس بودن ورزش

ورزش همگانی، شکلی از فعالیت‌های جسمی یا حضور منظم در فعالیت‌های جسمانی است که سلامت بدنی و روانی را بهبود می‌بخشد، روابط اجتماعی را شکل می‌دهد و یا منجر به نتایج مثبت می‌شود. در کتاب «مدیریت تفریحات سالم»