The current route :
انگشتر در آیینه فقه و فرهنگ تشیع: بررسی احکام، تاریخ و نمادها
کودک از چه سنی آمادگی تنها ماندن در خانه را دارد؟
شغل های که با آمدن هوش مصنوعی خلق شده یا خواهند شد
حکومت نامرئی بر ذهن، احساس و اقتصاد انسان
مهارت های ضروری برای والدین کلاس اولی ها
برای راه اندازی مرکز لیزر در تهران چه باید کرد؟
راهکارهای سرمایهگذاری مطمئن و حلال برای آینده خانوادهها
هنر دودآلود؛ آسیبشناسی ترویج سیگار در فیلمها و سریالهای ایرانی
سازگاری در زندگی مشترک: الگوگیری از سیره پیامبر(ص) در مدارای خانوادگی
تهدید خاموش در دل ارتباطات بیمرز
نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟
چهار زن برگزیده عالم
اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه
گناهان حضرت یوسف در قرآن
پیش شماره شهر های استان گیلان
نحوه خواندن نماز والدین
بهترین دعاها برای ختم به خیر شدن معامله کداماند؟
مهاجرت حیوانات
نماز قضا را چگونه بخوانیم؟
اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟

امشب
زمين و آسمان اى شيعه در حزن و غمست امشب همه اوضاع عالم زين مصيبت درهمست امشب امام پنجمين شد كشته از زهرف هشام دون مدينه، غم سرا از اين غم و اين ماتمست امشب

اشک غم
آسمان اشك غم از ديده ما بيرون كرد دل ما را ز غم و غصّه لبالب خون كرد هر دلى رسته ز غم بود، به غم كرد دچار هر سرى لاف زد از عقل و خرد مجنون كرد

من غصه دار غصههای بی قرینم
من غصه دار غصههای بی قرینم من کربلا را یادگار آخرینم من یادگار روزهای خاک وخونم
من یادگار چهرههای لاله گونم

من آن گلم
من آن گلم که خفته به خون باغبان من نه گل نه غنچه مانده به باغ خزان من مرغ بهشت وحیام و از جور روزگار ویرانههای شام شده آشیان من

گريستى
اى تشنهاى كه بر لب دريا گريستى از ديده خون ز مرگ احبّا گريستى تنها نه بر تشنه لبان اشك ريختى ديدى چو كام تشنه سقا گريستى

گریه میکند
دریا به دیده تر من گریه میکند آتش ز سوز حنجر من گریه میکند سنگی که میزنند به فرقم ز روی بام بر زخم تازه سر من گریه میکند

روزها ناله و شبها گریه
درد بسیار، مداوا گریه ارث جامانده زهرا گریه روزها ناله و شبها گریه آب میخورد، ولی با گریه

ذکر مصيبت ميکند: الشام الشام
هنگامي که از امام سجاد علیه السلام سؤال کردند در اين سفر کجا از همه بيشتر به شما سخت گذشت؟ امام فرمودند: الشام، الشام، الشام.(سوگنامه آل محمد، ص 408؛ ناسخ التواريخ، ص 304)

دل سودازده
دل سودازدهام ناله و فرياد كند هر زمان ياد غم سيد سجاد عليه السلام كند بى گمان اشك به رخساره بريزد از چشم هر كه يادى ز گرفتارى آن راد كند

درد و غم
مدينه من بسى درد و غم و رنج و محن ديدم نبيند هيچ كس اين روزهايى كه من ديدم
مدينه گو: حسينت كو كه تا گويم به دشت خون تن صدچاك او بر خاك، بى غسل و كفن ديدم