دوران رنسانس سرآغاز نوعی قطع رابطه با دوران قرون وسطی بود كه هم دوره‌ای غیرمترقبه بود و هم دوره‌ای انتقالی. [در این دوران] از سویی ظهور انسان گرایی و ظهور تصور نوینی از انسان را كه كاملاً متفاوت با نیاكان...

در هزاره‌ای كه دوران باستان یونانی- رومی را از دوران رنسانس جدا می‌سازد، فیلسوفان مسیحی طرح‌های بی‌شماری درباره‌ی نظم طبیعت پدید آوردند كه نه فقط بر تعالیم مسیحی، بلكه بر عناصر برگرفته از میراث فلسفی دوران...

هم فلسفه و هم علم یونانی هر دو در اثر تضعیف ادیان یونانی پا به عرصه‌ی هستی گذاشتند و خلأیی را پر كردند كه در اثر عقب نشینی جهان بینی دینی، پدید آمده بود. لیكن اوصافِ عام عالم به عنوان عرصه‌ای منظم و معقول...

ادیان ابراهیمی یكتاپرست- یعنی یهودیّت، مسیحیت و اسلام- به عالم معنوی واحدی تعلق دارند و به خدای واحد معتقدند؛ خدای واحدی كه در عین متعالی بودن، فقط عالم را نیافریده است، بلكه بر طبق نظمی كه نه تنها از...

مردمانی كه سرزمین‌هایی با فاصله‌ی هندوستان و اروپای شمالی را اشغال كردند، بر كشورهایی دور از هم، با فاصله‌ی ایران و ایرلند نام خویش را نهادند و معمولاً به نام آریایی‌ها شناخته شده‌اند- نه فقط دارای قرابت‌های...

چند صد میلیون پیرو ادیان ابتدایی، كه شاخه‌های ادیان باستانی و ازلی بشریت‌اند، در امریكا، آفریقا، جزایر پلونزی، استرالیا، هندوستان، زلاندنو، و دیگر جاها زندگی می‌كنند؛ این جماعات حتی پس از كشتار آن‌ها در...

در پرتو این تحلیل، تفاوت در جایگاه نظم طبیعت هم به معنای قلمرو طبیعی و هم به معنای نظم حاكم بر آن قلمرو در ادیان مختلف را، بهتر می‌توان فهمید. البته، همه‌ی ادیان ضرورتاً باید قلمروی طبیعی نیز داشته باشند...

طبق این فرضیه، چشمداشت‌های هر فرد درباره‌ی رویدادهای آینده نباید دچار خطاهای سیستماتیک باشد. دلیل این امر ساده است: شما باید بتوانید مؤلفه‌های سیستماتیک خطاهای خود را شناسایی کنید، و برای این کار هزار...

فرضیه‌ی ماکس وبر درباره‌ی رابطه‌ی میان آیین پیوریتنی و «روحیه‌ی سرمایه‌داری» که نخستین‌بار در 1904 منتشر شد، بحثی را در میان دانش‌پژوهان به پا کرد که هنوز هم ادامه دارد. اما بخش بزرگی از این مناقشه به...

این اصطلاح دربردارنده‌ی اندیشه‌ها، آموزه‌ها و نگرش‌ها مواضع متعددی است که وجه مشترک آن‌ها پذیرش اصالت و مرکزیت «فرد» است. فردگرایی در اوایل سده‌ی نوزدهم در فرانسه‌ی پس از انقلاب نضج گرفت و دال بر محو