جنبش‏هاى نوپدید دینى، نشان از این واقعیت دارد که این گونه جنبش‏ها در حال پیشرفت، تحول و زایشى نوین درعرصه معنویت گرایى در دوران معاصر است. البته منش این گونه جریانات

بیش از هر الگوى موجود در تاریخ، الگوى اسلام با جهان شمولى در آمیخته و بر مبناى جهان شمولى پایهریزى شده است. چهارده قرن قبل، ادوار طولانى پیش از اینکه اصطلاح امروزى جهانى سازى،

امروز براى یارى انسان در پیکارش با توحش و شیئى‏شدگى در جنگل جهان گرد هم آمده‏ایم. امروزه گرد هم آمده‏ایم تا با امام موسى صدر گنجینه‏هاى اسلام را بار دیگر بگشاییم و معانى و

مسئله خداباورى در جنبش‏هاى نوپدید معنوى به صورت‏هاى گوناگون و بعضا متناقض جلوه مى‏کند؛ زیرا آن دسته از جنبش‏هایى که در مغرب زمین شکل گرفته‏اند، به شدت متاثر از آموزه‏هاى سنتى

آغازین بخش این نوشتار به ماهیت آرامش و رابطه آن با تعالیم معنوى و آموزه هاى اسلامى به عنوان شاخصه اى براى شناخت و ارزش گذارى انسان کامل و سالم اختصاص یافت که ادامه آن را در این شماره در پى مى خوانید.

آرامش، حالتى است که همواره در نهان بندگان مخلص خدا یافت مى شود و آموزه هاى اسلام مشتمل بر تعالیمى است که اساس خواست و اراده خداوندى در آن تجلّى یافته است.

هر علمى داراى یک سلسله اصول و قواعدى است که به وسیله آن اصول و قواعد، مسائل آن علم درک و فهم مى شود و در مقام عمل نیز به کار مى آیند. همچنین به وسیله آن قواعد،

قمه زنى و کارهایى همانند آن، پیشینه اى در روزگار امامان معصوم(ع) ندارد. این شیوه از عزادارى از روزگار صفویه به وسیله قزلباشان و یا روزگار قاجاریه به وجود آمده است:

اسلام هراسى (Islamophbia) مفهومى است که به پیش داورى و هراس و تبعیض غیرمنطقى علیه اسلام و مسلمانان اشاره دارد که پس از 11 سپتامبر استفاده فراوانى از آن شده است.

بدون شک، برپایى مراسم عزادارى و سوگوارى براى اهل بیت(ع) عصمت و طهارت، به ویژه امام حسین(ع) و یارانش از شعائر الهى و داراى اجر و ثواب بسیار، و وسیله اى براى قرب و نزدیکى به خداوند است.