به فرض این که انسان اشرف است و به قول مولانا:«آدمی کو می نگنجد در جهان»، کدام انگیزه سبب می شود تا به شأن انسانی خویش وفادار بماند؟ آیا رستگاری می تواند همان هدف شایسته و

اصطلاح کرامت انسانی در اعداد مهم ترین مباحث عصر ما جای می گیرد. این مبحث در واقع بیانگر یکی از بحث برانگیزترین حوزه های مطالعه اندیشه ای در زمانه ما است. مطالعه مقوله کرامت انسانی،

با تحولات روزهای آغازین رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، اسلام دچار بحران های کشنده ای شدند که هویت آن را در معرض خطر جدی قرار می داد. نفاق پنهان ظاهر گردید.

یکی از رویکردهای مکتبی و روش های عملی امامان شیعه علیهم السلام در پاسداری از مکتب و شریعت، مبارزه با غلو بوده که امامان شیعه علیهم السلام، همگی با این انحراف بزرگ فکری

یهودیان کینه توز در دستگاه خلافت پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، به غرض تحریف این آیین وارد شدند، که نمونه ی بارز آنها کعب الاحبار یهودی و بسیاری از صحابی

مکتب دینی، تئوری جامع الهی در باب اداره نظامات اجتماعی و حیات بشر است، که توسط پیامبران الهی، به بشر داده شده است. پیامبران الهی در سلسله های نوری، دین را بر بشر عرضه نمودند و

برای کشانیدن دامن جستار به گستره ی تاریخ، موضع گیری های برجسته ی پیش گفته را در بخش نخستین سده های اسلامی مرور کرده، و در چهار مرحله:

آیا دین، مجموعه ای است پیش ساخته و یا مجموعه ای است در پاسخ به پرسش های بنیادین و یا ترکیبی از این دو؟ تشیع، که قرائتی معصومانه از دین است، چه پیوندی با مجموعه ی دین در گذر تاریخی دارد

چنان که در مورد انبیای الهی علیهم السلام اعتقاد بر این است که خداوند پس از این که مأموریت دستگیری بندگانش را به آنان می دهد، آن را به دانش و حکمت الوهی خود نیز مجهز می فرماید

اگرچه شیعه، همچون بسیاری دیگر از فرقه های اسلامی به انتخاب افضل اصحاب، به عنوان جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله معتقد است، چه آن که افضل بودن امام از افراد امت و مقدم بودن او