The current route :

نظریّه ی اخلاقی مکتب سودگرایی
مکتب سودگرایی نیز، مانند نظریات لذت گرایانه، طبیعت گرا است و در حقیقت صورت تعدیل شده و تنقیح شده ی لذت گرایی اپیکوری است.

انتقاد از لذت گرایی اپیکوری
لذت گرایی اپیکوری هر چند نسبت به لذت گرایی حسی آریستیپوس از اعتدال بیشتری برخوردار است. و به همین دلیل است که، بر خلاف نظریه آریستیپوس که

لذت گرایی اپیکوری
اپیکور (342/1 ـ 271 ق.م)، از فیلسوفان یونان باستان، یکی دیگر از کسانی است که از مکتب لذت گرایی دفاع می کند. اپیکور، بر خلاف آریستیپوس، کوشیده است تا

لذت گرایی اخلاقی
نظریات و دیدگاه های لذت گرایانه از جمله کهن ترین، و در عین حال، جذاب ترین و عامه پسندترین، دیدگاه ها درباره منشأ ارزش اخلاقی هستند. عموم لذت گرایان،

منشأ الهی گزاره های اخلاقی
یکی از کهن ترین نظریات و دیدگاه های غیر واقع گرایانه در باب اخلاق نظریه امر الهی است. مدافعان این نظریه که طیف گسترده ای از فیلسوفان، متکلمان و

قرارداد گرایی در اخلاق
یکی از نخستین مکاتب و نظریات غیر واقع گرایانه در اخلاق، که می توان ردپای آن را در یونان باستان به خوبی جستجو کرد، نظریه قراردادگرایی است.

جامعه گرایی اخلاقی
امیل دورکیم (1858 ـ 1919)، جامعه شناس مشهور فرانسوی، همه مفاهیم اخلاقی مانند «خوب و بد » و «باید و نباید» را برآمده از جامعه و خواست جمعی می داند و

توصیه گرایی اخلاقی
توصیه گرایی(1) را می توان اصلاحیه ای برای نظریه احساس گرایی تلقی کرد.(2) صاحب نظر اصلی و مبتکر این دیدگاه، فیلسوف

احساس گرایی اخلاقی
احساس گرایی (1) یکی از مشهورترین نظریات غیرتوصیفی و غیرشناختی (2) درباره احکام اخلاقی است که اندیشمندان مهم و برجسته ای را مجذوب خود کرده است

دسته بندی مکاتب و نظریات اخلاقی
در موضوع اخلاق و فلسفه ی اخلاق در طول تاریخ، مکاتب و دیدگاه های بسیار متعدد و متنوعی از سوی اندیشمندان و فیلسوفان شرق و غرب پدید آمده است.