با سلام. نوزاد در ماه های نخست تولد نیازهای دارد که مسئولیت آن با مادر است. به همین دلیل لازم است نوزاد از هنگام تولد چند ماهی در کنار مادر باشد اما مسلماً این مدت کم است و کودک باید بتدریج مستقل شود. بین یک تا دوسالگی، کودک در شرایط مناسب تری نسبت به قبل قرار دارد، در این زمان کودک آن قدر توانایی هایش بیشترشده است که می تواند، مادر خود را از نیازهای اولیه مانند گرسنگی مطلع کند و حتی اگر با تاخیر باشد نیاز را تحمل کند؛ بنابراین چنانچه کمی دورتر از مادر باشد می تواند چند دقیقه ای منتظر بماند تا مادر، خود را به او برساند. همچنین در این سن کودک به طور طبیعی هنوز به مرحله ای نرسیده است که ترس از تاریکی یا تنهایی در هنگام خواب برایش رنج آور باشد و زمانی که خسته است می توان او را به اتاق دیگری انتقال داد و در آن مکان شرایط خواب را برایش فراهم کرد.اما میتوان قبل از 2 سالگی نیز بر روی تختی در نزدیک تخت مادر قرار بگیرد و بعد از 2 سالگی با توجه به شرایط کودک ،او را در اتاق خودش بخوابانید