ناشناس

حکم کثیرالشک در نجاست و طهارت، چیست؟

با عرض سلام من اخیرا دچار مشکلی شدم که هیچ جا جواب درستی براش پیدا نکردم، ممنون میشم شما مشکل منو مطالعه کنید و جوابمو بدید چون خیلی دارم اذیت میشم و دعای خیر میکنم براتون. من کثیرالشک در انجام دادن و ندادن اصل عمل دارم از این نظر که میگن اگه یه چیز نجس رو شک کردی شستی یا نه چون حالت قبلیش نجس بوده باید دوباره بشوری. مثلا یکی از شلوارام به منی نجس میشه و طبق عادت در جا میندازم لباس شویی ولی بعد یکی دو روز یهو شک میاد سراغم که نکنه نشسته باشم و اصلا ننداخته باشم لباس شویی یا اشتباهی یه شلوار دیگرو انداخته باشم لباس شویی یعنی در اصل انجام طهارت شک میکنم و هی مرور میکنم تو ذهنم و از اونجایی خیلی وقته گذشته و چیزی یادم نمیاد و حتی یادم نمیاد کدوم شلواره همه ی شلوارامو نجس میدونم. یا مثلا تو دستشویی دستم نجس میشه و همیشه طبق عادت درجا میشورم ولی بعد اینکه میام بیرون شک میکنم که دستم رو شستم یا نه و هی مرور میکنم تو ذهنم چون تصویر درستی یادم نمیاد از لحظه ای که آب ریختم رو دستم و طهارت کردم و دستم رو نجس میدونم و هر جا که دست زدم رو هم نجس میدونم. یا مثلا تو خواب محتلم شدم رفتم حموم و اومدم بیرون بعدش شک میکنم که قبل غسل اصل نجاست رو شستم یا نه. یا همیشه بعد از دستشویی شک در انجام طهارت و استبرا دارم یا خیلی بدتر هم شده مثلا دارم مخرج غائط رو طهارت میکنم شک میکنم مخرج بول رو شستم یا نه و مخرج بول رو میشورم دوباره شک در غائط پیدا میکنم و یهو سه چهار دیقه آب الکی بازه. به یکی دو تا کارشناس تو قم زنگ زدم گفتن وسواسی تو این زمینه باید اعتنا کنه چون حالت قبلیش نجاست بوده و باید یقین داشته باشه که شسته، که باعث شد خیلی بدتر شم و همینجوری غرق شم تو وسواس، خدا نکنه یه نجاست رو بدنم پیدا شه تا یه هفته بعدش هر روز هی مرور میکنم تو ذهنم تا تصویر دقیق شستنش رو یادم بیاد و اگه یادم نیاد به اضطراب شدید میوفتم و کارم به جایی رسیده دارم از طهارت هر چیز نجسی عکس‌ و فیلم میگیرم که بعدش هی مرور نکنم. بخاطره همین مسائل کارم به قرص و دارو رسیده و پیش روانپزشک میرم ولی خب تا اصل مسئله برام حل نشه نمیتونم با قرص و دارو درمان شم. سوالم اینه واقعا مرور ذهنی برای یقین به انجام طهارت لازمه؟ برای منی که کثیرالشک هستم هیچ ارفاقی وجود نداره تو این مسئله؟ یعنی مثلا هر وقت این شک ها اومد سراغم بنا رو بر انجام طهارت و پاکی بذارم دیگه اصلا بهش فکر نکنم و تو ذهنم مرور نکنم و تنها زمانی که یقین داشتم نشستم برم بشورم. مرجع من آیت الله مکارم شیرازی است.

Thursday, September 4, 2025

Estimated time of study:

author: قربان منتظمی

مشاوره مذهبی

موارد بیشتر برای شما

ناشناس

حکم کثیرالشک در نجاست و طهارت، چیست؟

ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 26 ساله )

با عرض سلام
من اخیرا دچار مشکلی شدم که هیچ جا جواب درستی براش پیدا نکردم، ممنون میشم شما مشکل منو مطالعه کنید و جوابمو بدید چون خیلی دارم اذیت میشم و دعای خیر میکنم براتون.

من کثیرالشک در انجام دادن و ندادن اصل عمل دارم از این نظر که میگن اگه یه چیز نجس رو شک کردی شستی یا نه چون حالت قبلیش نجس بوده باید دوباره بشوری.
مثلا یکی از شلوارام به منی نجس میشه و طبق عادت در جا میندازم لباس شویی ولی بعد یکی دو روز یهو شک میاد سراغم که نکنه نشسته باشم و اصلا ننداخته باشم لباس شویی یا اشتباهی یه شلوار دیگرو انداخته باشم لباس شویی یعنی در اصل انجام طهارت شک میکنم و هی مرور میکنم تو ذهنم و از اونجایی خیلی وقته گذشته و چیزی یادم نمیاد و حتی یادم نمیاد کدوم شلواره همه ی شلوارامو نجس میدونم.
یا مثلا تو دستشویی دستم نجس میشه و همیشه طبق عادت درجا میشورم ولی بعد اینکه میام بیرون شک میکنم که دستم رو شستم یا نه و هی مرور میکنم تو ذهنم چون تصویر درستی یادم نمیاد از لحظه ای که آب ریختم رو دستم و طهارت کردم و دستم رو نجس میدونم و هر جا که دست زدم رو هم نجس میدونم.
یا مثلا تو خواب محتلم شدم رفتم حموم و اومدم بیرون بعدش شک میکنم که قبل غسل اصل نجاست رو شستم یا نه.
یا همیشه بعد از دستشویی شک در انجام طهارت و استبرا دارم یا خیلی بدتر هم شده مثلا دارم مخرج غائط رو طهارت میکنم شک میکنم مخرج بول رو شستم یا نه و مخرج بول رو میشورم دوباره شک در غائط پیدا میکنم و یهو سه چهار دیقه آب الکی بازه.

به یکی دو تا کارشناس تو قم زنگ زدم گفتن وسواسی تو این زمینه باید اعتنا کنه چون حالت قبلیش نجاست بوده و باید یقین داشته باشه که شسته، که باعث شد خیلی بدتر شم و همینجوری غرق شم تو وسواس، خدا نکنه یه نجاست رو بدنم پیدا شه تا یه هفته بعدش هر روز هی مرور میکنم تو ذهنم تا تصویر دقیق شستنش رو یادم بیاد و اگه یادم نیاد به اضطراب شدید میوفتم و کارم به جایی رسیده دارم از طهارت هر چیز نجسی عکس‌ و فیلم میگیرم که بعدش هی مرور نکنم. بخاطره همین مسائل کارم به قرص و دارو رسیده و پیش روانپزشک میرم ولی خب تا اصل مسئله برام حل نشه نمیتونم با قرص و دارو درمان شم.
سوالم اینه واقعا مرور ذهنی برای یقین به انجام طهارت لازمه؟ برای منی که کثیرالشک هستم هیچ ارفاقی وجود نداره تو این مسئله؟ یعنی مثلا هر وقت این شک ها اومد سراغم بنا رو بر انجام طهارت و پاکی بذارم دیگه اصلا بهش فکر نکنم و تو ذهنم مرور نکنم و تنها زمانی که یقین داشتم نشستم برم بشورم.
مرجع من آیت الله مکارم شیرازی است.

مشاور: قربان منتظمی

کاربر محترم، از حسن اعتمادتان به مشاوره راسخون، تشکر می‌کنیم.

دوست عزیز راسخونی سوال شما را به چند قسمت تقسیم کردیم و پاسخ دادیم؛ لطفا با دقت مطالعه بفرمایید.

۱. وقتی شک می‌کنم که لباس نجس را شستم یا نه، چه کار کنم؟

پاسخ:

اگر فقط شک دارید و یادتان نمی‌آید، لباس پاک است. شما را شرع مجبور نمی‌کند ذهنتان را جستجو کنید یا عکس بگیرید. اصل بر پاکی است، مگر اینکه یقین کنید نشسته‌اید. که یقین ندارید

۲. وقتی شک می‌کنم دستم را بعد از نجاست شستم یا نه، چه کنم؟

پاسخ:

اگر شستن دست عادت شماست و فقط شک کرده‌اید، دستتان پاک است. و هر چیزی که لمس کردید نجس نمی‌شود.

شک،در اینجا هیچ حکمی ندارد، حتی اگر قبلش نجس بوده باشد. چون می دانید که شسته اید.

۳. وقتی بعد از غسل جنابت شک می‌کنم که نجاست را قبل غسل شستم یا نه، چه کنم؟

پاسخ:

شما دقیقا بعد از عسل شک می کنید، پس غسل شما صحیح است. نیازی به تکرار یا شستن مجدد نیست.

زیرا شما با یقین غسل را انجام داده اید، این شک شیطان است برای به زحمت انداختن شما. اعتنا نکنید.

۴. وقتی موقع استبراء یا شستن بدن شک می‌کنم که کدام قسمت را شستم، چه کنم؟

پاسخ:

اگر شستن را عادت دارید و فقط شک کرده‌اید، پاک هستید.

نیازی نیست شیر باز بماند یا ذهنتان را به جستجو وادار کنید که تمیز شدید یا نه؟

شما با همان شستن اولیه و دست کشیدن پاک شده ا ید. شک را نادیده بگیرید.

۵. فرق بین "کثیرالشک" و "وسواسی" چیست و حکم هر کدام چیست؟

پاسخ:

کثیرالشک: زیاد شک می‌کند، اما می‌داند شک بی‌اساس است. او باید به شک‌ها اعتنا نکند، فقط به یقین عمل کند.

وسواسی: فکر می‌کند "مطمئن است"، اما این یقین دروغین او ناشی از شیطان یا بیماری است. او باید به شک و "یقینِ کاذب" خودش اعتنا نکند.

نتیجه نهایی هر دو:

چه "شک کنی یا فکر کنی مطمئنی"، در هر دو حالت، بی‌خیالش باش.

نکته طلایی:

شک و وسواس مثل یک سگ وحشی‌اند، هرچی بهش غذا بدی (توجه، مرور، شستن، عکس گرفتن)، بزرگ‌تر و خشن‌تر می‌شه و راه نجات، نادیده گرفتن شک است. یادتان باشد، هر باری که به شک جواب می‌دهید، یعنی به وسواس غذا می‌دهید و اون بزرگ‌تر و قوی‌تر می‌شه. تنها راه نجات شما، قطع کردن تغذیه، یعنی قطع کردن توجه.

بی‌جهت خودتان را به سخنی نیندازید!

خودتان می‌دانید که در شک، حکم پاکی است و نباید به شک اعتنا کرد.

اما وسواس آمده شما را فریب می‌دهد که: "نه، این بار متفاوته... این بار باید مطمئن بشی!"

و اینجاست که شما خودتان را دوباره به دام می‌اندازید.

پس باید چه کار کنید؟

- به خودت یادآوری کن: "من جوابشو می‌دونم، شک رو باید نادیده بگیرم."

- هر بار که شک اومد، فقط بگو: "این همون شکِ قدیمیه، دوباره گول نمی‌خورم."

- و بلافاصله ذهنت رو به چیز دیگه‌ای -حتی یک نفس عمیق- منتقل کن.

نکته پایانی:

دانستن کافی نیست، باید عمل کرد. شما قوی‌تر از این وسواس هستید، فقط کافیست یک بار واقعاً تصمیم بگیرید و اولین شک را نادیده بگیرید.