با سلام و عرض ادب دوست عزیز کودکان به طور طبیعی از سنین 2 ، 3 سالگی واژه نه را در مخالفت با اطرافیان به کار می برند. این مرحله اولین دوران کسب استقلال و خودمختاری در کودک است که در صورت رفتار صحیح والدین پایه های خودمتاری، ابراز وجود و اعتماد بنفس در سال های آینده ریخته شده و مانع از سوء استفاده های احتمالی در آینده خواهد شد. در این شرایط لازم است والدین برای این خودمختاری و مخالفت های کودک احترام قایل شده و به کودک اجازه دهند تا زمانی که عمل او منجر به آسیبی به خود یا اطرافیان نمی شود مستقلانه عمل کنند. احترام گذاشتن به خواست کودک در این شرایط باعث می شود کودک توانمند لازم را در خود برای مواجهه با موقعیت های مختلف کسب نموده و در عین حال مانع از بسیاری از آسیب ها خواهد شد. اما تحمیل خواسته والدین به کودک عواقب جبران ناپذیری خواهد داشت. گاهی والدین حتی در مورد مواردی چون غذا خوردن نیز این استقلال عمل را از کودک می گیرند و با اجبار کودک به خوردن غذا در ساعتی که خود صلاح می دانند و به زور غذا دادن به کودک پایه های کنترل خود را در کودک تخریب می کنند. لازم نیست والدین به طور مستقیم به کودک نه گفتن را یاد دهند همین که کودک بداند در موارد لازم می تواند به والدین به عنوان مهمترین افراد در زندگی خود نه گفته و از انجام خواسته های نامعقول خودداری کند به تدریج با آموزش تشخیص موارد درست و نادرست در عمل توسط والدین، کودک در میابد که در مقابل مواردی که ناپسند هستند به مخالفت پرداخته و از هر خواسته ای پیروی نکند. به عبارت دیگر چنین کودکی تا حدی عزت نفس و اعتماد به نفس را در خود تقویت می کند که می تواند در موقعیت های مختلف با تشخیص کار درست در مقابل نادرست بایستد و شرایط را به خوبی مدیریت نماید