باسلام. من نمي توانم در مورد صدق يا كذب نيت همسرتان قضاوت كنم چون هردو مورد، محتمل است. البته خوش بين بودن به نيت ايشان هم خيلي غيرواقع بينانه نيست؛ اين احتمال وجود دارد كه آن خانم با زيركي و دلفريبي خاصي توانسته باشند حس ترحم همسر شما را برانگيخته باشند ولي اين لزوماً به اين معني نيست كه همسرتان قصد خيانت به شما را دارد. البته صريحاً تأكيد مي كنم كه نوع ارتباط همسرتان با ايشان حتي با نيت ترحم و دلسوزي، اصلاً به صلاح رابطه ي زناشويي شما نيست و من هم به عنوان يك روانشناس و مشاور با شما موافقم كه قطع ارتباط با آن خانم، تنها تصميم منطقي براي كمك به رابطه ي زناشويي شما است. اما همسرتان وقتي كه اين موضوع را از زبان شما مي شنود، ممكن است به جاي تأمل در جنبه هاي منطقي آن، اين صحبت ها را به انگيزه ي حسادت يا روحيه ي زنانه ي شما نسبت دهد، بنابراين به نظر من بهتر است كه ايشان اين موضوع را از زبان يك مشاور خانواده بشنوند. به نظر من بهتر است كه به همسرتان پيشنهاد مراجعه به يك مشاور خانواده را ارائه كنيد و به او پيشنهاد كنيد كه قضاوت و تحليل در مورد مسئله را هردو به يك مشاور خانواده ي مجرب محول كنيد. مطمئناً شنيدن اين صحبت ها از جانب يك مشاور متخصص و مجرب، بهتر مي تواند ايشان را قانع كند كه از اين رابطه ي مخرب دست بردارند.