پرسشگر گرامی، اقدام شما در مشاوره در چنین لحظه حساسی را تحسین می کنیم. ولکن رابطه دوستی و خصوصی با نامحرم شرعا جایز نیست، حتی اگر ایشان طلب کمک کند یا بخواهید برای ایشان دلسوزی نمایید. زیرا شما مسؤول احساسات ایشان نیستید و او خودش باید زندگی اش را مدیریت نماید.

برادر  عزیز و گرانقدر، فضای مجازی محیط مناسبی برای شناخت همسر و انتخاب آن نیست. چرا که ارتباطات مختلفی در این فضا به صورت غیر واقعی اتفاق می افتد. محیط مجازی قابل اعتماد نیست و افراد هوس بازی در این فضا هستند و زمینه برای گناه فراهم است. شما اشتباه کرده اید و از همین جا باید برگردید و این ارتباط را قطع نمایید.

نیازهاى عاطفى و غرایز دیگر در ایام جوانى، آدمى را به سوى «دوست داشتن و عشق ورزیدن» سوق مى‏دهد که البته این یک امر طبیعى و غریزى است و کمتر مى‏توان راهى براى گریز از آن پیدا کرد. آنچه در این مقوله اهمیت دارد، کنترل عقلایى بر احساسات و پرهیز از مخاطراتى است که ممکن است فرد را به گرفتارى‏هاى مختلف روحى و جسمى دچار سازد. علاقه به جنس مخالف و تمایل به ارتباط و دوستی با او در سنین نوجوانی و جوانی، امری طبیعی است (نه شیطانی است و نه عشقی الهی). اما باید انسان حواسش را جمع کند در شرایطی که امکان ازدواج برای او وجود ندارد، این علاقه طبیعی و خام را به سوی فردی خاصی جهت ندهد زیرا این باعث می شود که آدمی به آن فرد علاقه شدید پیدا کند و اسیر هوس‌های خود و آن فرد شود و کار به جاهای خطرناک و جبران ناپذیر کشیده شود. به خاطر همین مسأله است که خداوند نیز از برقراری ارتباط با جنس مخالف به صورت پنهانی و خارج از موازین شرعی نهی کرده است. قرآن در دو جا یعنی یکی در سوره مائده آیه 5 و دیگری در سوره نساء آیه 25 زنان و مردان را از داشتن روابط دوستانه با جنس مخالف بر حذر داشته است و آن را مورد مذمت قرار داده است. حاصل اینکه علاقه به جنس مخالف باید در درون آدمی حفظ شود تا او را آماده ازدواج و انتخاب شریک واقعی زندگی خود کند و بعد از انتخاب همسر آینده این علاقه های عاطفی در زندگی مشترک سرمایه گذاری شود نه آن که در کوچه و خیابان، آدمی علایق خود را هزینه کسی کند که معلوم نیست همسر آینده او باشد.

پرسشگر گرامی!

بنابراین توصیه جدی ما و مشاورین دیگر این است که از این روابط و وابستگی آن خودداری کنید و سعی کنید حیات و ازدواج معقول و شرعی برای خود رقم بزنید.