با سلام و احترام به شما پرسشگر محترم و سپاس بابت اعتماد شما به راسخون، امیدوارم این پاسخ گویی بتواند مقداری از دلنگرانی شما را کاسته و راه گشایی برای مشکل پیش رویتان باشد.

قبل از هر چیز باید به شما تبریک گفت به خاطر درایتی که در رفتار با پسران خود داشته اید به گونه ای که هر دو شما را از آن خود می دانند.
نگران نباشید ، با توجه به سن و شرایط ازدواج مجدد شما این امر کاملا طبیعی است.
پسران شما در اوج نوجوانی هستند و خصیصه بارز نوجوانی جلب توجه دیگران است حال گاهی به صورت مثبت مانند جلب محبت طرف مقابل یا سعی در نشان دادن توانایی خود در یک فعالیت مانند ورزش یا به صورت منفی دست زدن به کارهای پر خطر مانند شب ها بیرون از منزل به سر بردن یا تمایل به مواد مخدر.
در واقع باید خوشحال باشید که رقابت پسران شما در جلب محبتتان است نه دست زدن به رفتارهای پرخطر.
از طرفی رفتار هر کدام از پسرانتان به تنهایی دلایلی دارد.
فرزند خودتان تا ده سال فقط خود را کانون توجه شما می دید ولی اکنون یک همسر و فرزندی دیگر به دایره محبت شما اضافه شده و به خاطر اینکه هیچ انسانی نمی خواهد شکست خود را بپذیرد در جهت حفظ جایگاه خود در نزد شما با برادرش درگیر می شود.
فرزند همسرتان هم یک جای خالی بزرگ در زندگی داشته که با وجود شما تمام سعی خود را می کند تا محبتتان را از دست ندهد.

با توجه به این نکات چند راهکار پیشنهاد می شود:

۱- همانگونه که تا کنون به شکل تحسین برانگیزی فرزندانتان را با یک چشم دیده اید لطفا از الان نیز چنین باشید.

۲- لطفا اگر مشکل غیرقابل حلی با همسرتان ندارید، دیگر به جدایی فکر نکنید، بسیار غم انگیز خواهد بود که این خانواده پر محبت را از هم جدا کنید.

۳- شما تا کنون فقط یک پسر داشتید و شاید به دعوای برادرها با هم عادت نداشته باشید و این امر را غیر عادی و نگران کننده بدانید، در حالی که بچه ها در درگیری با یکدیگر و حتی کتک کاری، در صورت عدم دخالت نابجای والدین مهارتهایی را می آموزند که گاهی انواع سبک های جدید تربیتی قادر به چنین آموزش های عمیقی نیستند.

۴- تا وقتی درگیری آنها وارد رفتارهای پرخطر و آسیب رسان نشده لطفا دخالت نکنید.

۵- اگر هر کدام خواستند شما را در بحث های خود شریک خود کنند یا شما را به عنوان قاضی بین خود قرار دهند نپذیرید چون دو فرزندان شما در ذهن خود موقعیت های متفاوتی برای خود قائل هستند و تمایل به هر کدام ممکن است آتش حسادت طرف مقابل را بیشتر کند، همواره در چنین موقعیت هایی به آنها بگویید خودتان باید مشکلتان را حل کنید، من به هر دوی شما اعتماد دارم، شما پسران توانمندی هستید، نیازی به قضاوت من ندارید.

۶- پسرانتان را به خاطر دعوا توبیخ نکنید که باعث جری تر شدن آنها خواهد شد ، لطفا تا وقتی درگیری و بحث آنها منجر به رفتار پرخطر نشده آن را نادیده بگیرید و عکس العملی نشان ندهید.

۷- از پدرشان بخواهید زمانی را برای گذراندن وقت و تفریح های مردانه با پسرانش اختصاص دهد، با توجه به شرایط همسرتان و نبود او در منزل وابستگی پسرها به شما بیشتر شده در حالی که پسران لازم است وقت اختصاصی با پدر (والد همجنس خود) سپری کنند تا در این موقعیت ها بتوانند الگوگیری درستی از پدر داشته باشند. حدالامکان این موقعیت را در زمان حضور همسرتان بیشتر کنید ، مثلا وقتی هستند هر روز یک ساعت را فقط به پسرها اختصاص دهند.

۸- رفتارهای مسالمت آمیز برادرها به هم امتیاز دهید . مثلا اگر هر روز با هم دعوا دارند اگر دو روز دعوا نداشته باشند برای هرکدام به صورت جداگانه غذای مورد علاقشان را بپزید و به آنها بگویید که وقتی مهربانی بین شما دو برادر را می بینم دوست دارم هر چه در توان دارم برایتان انجام دهم.وقتی به هم محبت می کنند به آنها بگویید که این رفتار شما باعث افتخار من است
برخلاف اعتقاد اکثر والدین نوجوانان بخصوص پسران نیاز زیادی به بیان الفاظ و یا رفتارهای محبت آمیز دارند در حالی که دختران به خاطر ذات پر نازی که داند محبت را جلب می کنند ولی اکثرا پسران با فرو رفتن در قالب خشن به سختی می توانند محبت والدین ره به صورت کلامی و رفتاری به دست آورند، و این موضوع با توجه به شرایط خانواده شما نیاز ویژه های را طلب می کند.

۹- پسران نوجوان انرژی زیادی دارند و اگر راههایی برای تخلیه این انرژی نداشته باشند رفتارهای پرخطر از خود نشان می دهند. ورزش یکی از بهترین راههای تخلیه هیجان و انرژی آنهاست. لطفا به صورت مساوی مسئولیت هایی به آنها واگذار کنید این موضوع به غیر از ایجاد حس تعامل و همکاری در آنها و راهی برای تحرک بیشتر به فرزندانتان احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس می دهد.

۱۰- در آخر اگر رفتارهای پرخطر میان آنها زیاد شد و خارج از کنترل شما می توانید با مراجعه به یک مشاور متخصص از راهنمایی ها و راهکارهای او نیز بهره مند شوید.
موفق باشید