باسلام. پاسخ به سوال شما را مي توان در ذكر چند نكته خلاصه كرد؛ نكته ي اول اينكه، با اطلاعات محدودي كه از مادرتان در اختيار بنده قرار داديد من نمي توانم به طور قطع بگويم كه ايشان مبتلا به اختلال افسردگي هستند و از اين برچسب استفاده كنم اما بايد بگويم كه اگر ايشان واقعاً داراي اختلال افسردگي باشند حتماً بايد با يك متخصص روانشناس و حتي روانپزشك، به طور مستمر ارتباط داشته و در جهت درمان، اقدام كنند. نكته ي دوم اينكه، بدانيد افسردگي يك اختلال شايع روانپزشكي است كه مخصوصاً در جمعيت زنان بسيار شيوع دارد، اين اختلال اگر تحت درمان مناسبي قرار بگيرد ( اعم از دارويي و رفتاري) اختلالي قابل درمان است و خيلي از افرادي كه به اين اختلال مبتلا بوده اند توانسته اند درمان شوند، نكته ي سوم؛ در ايجاد اختلال افسردگي تنها يك عامل، موثر نيست، شايد شما گمان كنيد كه باتغيير الگوي رفتاري پدرتان وضعيت مادرتان كاملاً خوب خواهد شد اما اگر ايشان واقعاً به اختلال افسردگي مبتلا باشند صرف يك تغيير محيطي به حل مشكل ايشان منجر نخواهد شد بلكه بايد به طور همزمان هم تحت مداخله ي روانشناسي و هم دارو درماني توسط يك روانپزشك قرار بگيرند؛ نكته ي چهارم؛ روانشناسي يا مشاوري كه اعتقادات مذهبي درمانجوي خود را ناديده بگيرد و نسبت به آن بي اعتنايي آشكاري نشان دهد، خارج از اصول حرفه اي شغل خود عمل كرده است. بنابراين اگر شما به يك روانشناس مجرب و داراي تخصص لازم مراجعه كنيد، مطمئناً اعتقادات مذهبي مادرتان در جريان درمان، كمك شاياني خواهد كرد. و نكته ي آخر اينكه، در شهر تهران روانشناسان سرشناسي هستند كه در كل كشور به تخصص در حيطه ي روانشناسي مذهبي معروف هستند؛ از اين اساتيد مي توان به دكتر افروز و دكتر علي اصغر احمدي اشاره كرد. منتها از آنجا كه بنده در شهر تهران ساكن نيستم نشاني دقيق كلينيك اين اساتيد را نمي دانم.