با سلام و عرض ادب اگر در همسرتان علایمی را مشاهده می کنید که به نظر میرسد افسرده هستند پس بهتر است ابتدا روی این مسئله کار کنید. چراکه رفتارهایی چون بی حوصلگی، غمگین بود، عصبانیت و پرخاشگری، بدبینی ازجمله علایم افسردگی است که برای درمان آن باید از یک روانشناس بالینی باصلاحیت کمک گرفت.ضمناً اگر احساس می کنید همسرتان روی شما بسیار حساس و به قول شما بددل است، شما نیز متقابلاً روی ایشان حساس هستید. به همان صورت که رفتارهای مثبت زن و شوهر بر هریک از آن دو تأثیر می گذارد، متقابلاً رفتارهای منفی هم به همین صورت است. به تدریج که از زندگی مشترک می گذرد و عشق و علاقه هایی که در ابتدا بسیار تند و آتشینند فروکش می کند، رفتارهای درست و نادرست افراد تعیین کننده نحوه ادامه رابطه است. اگر هر دو نفر گذشت، صبوری و آرامشی را که در ابتدای رابطه خود دارند ادامه دهند عشق و علاقه بین آنها روز به روز فزونی خواهد یافت اما اگر به تدریج با مشاهده رفتارهای نادرست یکدیگر به جای گذشت مقابله به مثل کنند کم کم وضعیت به همین گونه ای خواهد شد که بیان کردید. اگر بددلی و حساسیت همسرتان رفتار نادرستی است متقابلاً حساسیت شما بر رابطه ایشان با خانواده شان نیز به همین صورت نادرست است چراکه هریک از زن و شوهر حق دارند با خانواده خود در ارتباط باشند. حساسیت شما به صورت یک فکر خودکار منفی در آمده که هرگاه همسرتان با خانواده خود در ارتباط باشد فعال شده باعث ناراحتی شما می شود این ناراحتی بر خلق و رفتار شما تأثیر گذاشته و می تواند آغازگر یک بحث و مجادله باشد. پس می توان از ابتدا با جلوگیری از یک فکر کوچک از یک دعوا و بحث مجادله بزرگ جلوگیری کرد. ضمناً زندگی مشترک یعنی اینکه دو نفر تا جایی که امکان دارد بیشترین زمان از روز با یکدیگر باشند پس مسئله دلزدگی امری غیر طبیعی است و جدایی چیزی را حل نخواهد کرد. پس در کنار هم باشید و با بودن کنار هم از زندگی لذت ببرید نه در جدایی.