نکته‌ی مهم و بنیادی که در نظریه تجسم اعمال وجود دارد و در تبیین و اثبات آن نقشی کلیدی طلب می‌کند، توجه و تفطن به قدرت گسترده نفس انسانی در ایجاد صور موحشه و حسنه است. نفس انسانی از

ابوعلی سینا می‌گوید: نفوس و ارواح شریر و خبیث به وساطت همین هیئات ردیه و صور موحشه بعد از بوار بدن معذب‌اند و معذب امری خارج از وجود آنها نیست.

بحث تجسم و حضور اعمال در قیامت و همچنین اینکه کیفر اخروی نفس اعمال است، به تبع قرآن در روایات فریقین هم طرح شده است که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

مقصود طرفداران این نظریه، در این مدعا خلاصه می‌شود که همه‌ی کیفرهایی که شخص گناهکار در سرای آخرت تحمل خواهد کرد، از ناحیه‌ی خارج نیست، بلکه اعمال انسان است که در قیامت به

نظریه‌ی تجسم اعمال را با تعابیری مشابه در سخنان حکمای دوران باستان، همچون فیثاغورس می‌توان یافت. بدین سبب دانشمندان اسلامی این موضوع را نه تنها مقتضای آیات و روایات، بلکه مستفاد

پیش از آنکه به ذکر نظریات ناظر به جاودانگی بپردازیم، دانستن مباحث مرتبط با جاودانگی دارای اهمیت است. دو بحث مهم، این همانی شخصی

از آنجا که واژه‌های «حدوث» و «قدم» و نیز اصطلاحات نفس و روح کاربردهای مختلف دارند، مناسب می‌نماید مفهوم مورد نظر را در این مبحث مشخص کنیم.

آیا فطرت، واقعیتی مستقل همچون عقل، وهم و قلب است که برخی معارف و گرایش‌های انسان به آن مربوط می‌شود یا وضعیت نخستین هر یک از امور پیش گفته است که آدمی بر آن سرشته شده و با آن به

در قرون هفدهم تا نوزدهم جنبش‌های تبلیغی و میسیونری مسیحیت به فعالیت خویش ادامه دادند و موفقیت‌هایی نیز در گسترش مسیحیت به دست آوردند، اما تا ابتدای قرن بیستم رشد آماری مسیحیت چندان

یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین جهان‌بینی‌هایی که در دوره مدرن پدید آمد، مارکسیسم بود. مارکسیسم افزون بر تأثیر عظیمش بر سیاست، اقتصاد و جامعه‌شناسی، مسیحیت را نیز متأثر ساخت. موضع