اگر انسان می داند که پا گذاشتن روی احرام دیگران موجب اذیت و عدم رضایت او می گردد، آیا این عدم رضایت او به طواف ضرر نمی زند؟
در مطاف چیزهایی از افراد می افتد از قبیل ساعت، احرام و غیره، کسانی که طواف می کنند پا روی آن می گذارند، آیا برای طواف ضرر ندارد و موجب بطلان آن نمی شود؟
زنی با شوهرش که یک دور طواف را انجام داده بود نیّت کرد و با او ادامه داد و بعد از دور آخرِ مرد که دور ششم زن است او به جای این که یک دور دیگر به جا بیاورد تا طوافش کامل شود طواف را از سر گرفت وظیفه زن...
اگر در حال طواف یا سعی یا در نماز شک کند که دور چندم و یا رکعت چندم است و با همین حال طواف و سعی و نماز را ادامه دهد، بعد به یک طرفِ شک یقین کند و اعمال را تمام نماید آیا عملش به نحوی که ذکر شد صحیح است...
شخصی در حال طواف اشتباهاً به قصد طواف وارد حِجر اسماعیل می شود و بعد که متوجّه می شود، برمی گردد و از همان جا که وارد حجر شده بود طواف را شروع و دور را کامل می نماید، آیا طوافش صحیح است یا نه؟
درباره اشخاصی که قادر به طواف نیستند، آیا نایب گرفته شود یا خودشان در تخت روان طواف داده شوند با در نظر گرفتن این که متصدیان وسیله نامبرده در خارج محدوده مطاف طواف می دهند؟
کسانی در طواف بعد از انجام مقداری از آن، آن را رها می کنند و بلافاصله از نو شروع می کنند، طواف آن ها چه صورت دارد و چنانچه در سعی بوده حکم چیست؟
کسی در دور چهارم از حجرالاسود تا اول حِجر اسماعیل را پیموده و فکر کرده است که چون اول دور چهارم نیّت جدا را در این دور نداشته، باید این قسمت دور را اعاده کند، لذا بقیه دور را بدون نیّت رفته و از حجرالاسود...
کسی در وقت طواف شک در دورها پیدا کرد و چون گمانش به یک طرف بیشتر بود بنا را بر آن طرف گذاشت و بعد از انجام اعمال یقین به صحّت طواف خود پیدا کرد. آیا طواف او صحیح است؟
کسی توهّم کرده است که در طواف مقداری در اثر فشار جمعیت برده شده، ولی برای او جزمی نیست وچون نمی توانسته برگردد و تدارک کند بقیه دور تا محل تدارک را به قصد احتیاط و رجاء انجام می دهد که اگر دور او باطل...