آیا طفل ممیز می‌تواند نمازهای قضای میّت را بجا آورد؟ آیا می‌توان او را برای انجام این کار اجیر کرد؟

آیا فرزند و همسر که واجب النّفقۀ مرد هستند می‌توانند بدون اجازۀ همسر و پدر برای خود نماز و روزۀ استیجاری قبول کنند و بخوانند؟

فردی سنّی مذهب قبول کرده نماز قضای یک شیعه را با رعایت وضو و قوانین فقه شیعی بخواند؛ چنین استیجاری (با فرض تمشی قصد قربت از او) چه حکمی دارد؟

با وجود این‌که خود، نماز و روزۀ قضا به ذمّه داشته‌ام، چند سال نماز و روزۀ استیجاری به عهده‌ گرفته‌ام، آیا این کار صحیح است؟

کسی که برای نماز میّت اجیر شده است باید چه شرایطی داشته باشد؟

در رساله فرموده‌اید در سجدۀ سهو چنان‌چه بگوید «بسم الله و بالله السلام علیک أیها النبیّ و رحمة الله و برکاته» «بسم الله و بالله و السلام علیک أیّها النبیّ و رحمة الله و برکاته» حتماً عمل به وظیفه نموده...

اگر نمازگزار در اثنای نوافل مغرب یادش بیاید که سجدۀ سهو نماز مغرب را بجا نیاورده آیا باید نافله را بشکند و فوراً سجدۀ سهو را بجا آورد یا این‌که فرصت دارد آن را تا بعد از نماز مستحبی به تأخیر اندازد؟

فردی سجدۀ سهو نماز ظهر را فراموش کرده و در اثنای نماز عصر یادش آمده، اگر در نماز عصر نیز مرتکب سهوی شود که نیازمند سجدۀ سهو است، چه وظیفه‌ای دارد؟

اگر انسان در خیابان یادش بیاید سجدۀ سهو نمازش را انجام نداده وظیفه‌اش چیست؟ باید فوراً با اشارۀ سر سجده کند یا در اولین منزل‌گاه مناسب سجده کند؟

آیا می‌توان ذکر سجدۀ سهو را بیش از یک بار گفت؟