باسلام. برادر گرامی احساس مسئولیت شما نسبت به خواهرتان ستودنی است. اما واقعیت این است که تا خود ایشان نخواهند و تحریکات محیطی همچنان برقرار باشد کار زیادی از شما ساخته نیست. زیرا ممکن است حتی افسردگی خفیفی هم همراه با این حالت در خواهرتان وجود داشته باشد و ایشان به خاطر فرار موقتی از رنج و ناراحتی به این کار متوسل می شوند. و مطمئن باشید با نصیحت و دعوا این عادت نه تنها کمتر بلکه بیشتر هم خواهد شد. به همین خاطر توصیه می کنم خودتان یا یکی از اعضای خانواده تان ایشان را مجاب کنید مه به صورت حضوری با یک روانشناس بالینی ملاقات کنند تا بتوانند به صورت دقیق ارزیابی شان کنند و راهکار مناسب شرایطتتان ارائه دهند.