دعاهای مستحب وضو

پرسش :

دعاهایی که هنگام وضو خوانده می‌شود، چیست؟

پاسخ :

دعاهای مستحب وضو 

هنگامی که انسان مشغول وضو می شود، مستحب است دعاهای زیر را بخواند:
 
* هنگام دیدن آب:

«اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ الْمآءَ طَهُورا وَلَمْ یَجْعَلْهُ نَجِسا».

ستایش مخصوص خدایى است که آب را پاک ‏کننده قرار داد، و آن را ناپاک نگردانید.
 
* موقعی که قبل از وضو دست ها را می‌شوید:

«بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابینَ وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُتَطَهِّرینَ».

به نام خدا و به ذات الله، خدایا مرا از توبه ‏کنندگان و ‏طالبانِ پاکی‏ قرار ده.
 
* موقع مضمضه:

«اَللّهُمَّ لَقِّنى حُجَّتى یَوْمَ اَلْقاکَ وَاَطْلِقْ لِسانى بِذِکْراکَ».

خدایا، آن روزى‏ که تو را ملاقات مى‏ کنم، دلیل محکم و حجتت را به من تلقین فرما، و زبانم را به ذکرت گویا کن.
 
* هنگام استنشاق:

«اَللّهُمَّ لا تُحَرِّمْ عَلَىَّ ریحَ الْجَنَّهِ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ یَشَمُّ ریحَها وَرَوْحَها وَطیبَها».

خدایا بوى بهشت‏ را بر من حرام مکن، و مرا از کسانى قرار بده که بو و نسیم و عطر آن را ببوید.
 
* وقت شستن صورت:

«اَللّهُمَّ بَیِّضْ وَجْهى یَوْمَ تَسْوَدُّ فیهِ الْوُجُوهُ وَلا تُسَوِّدْ وَجْهى یَوْمَ تَبْیَضُّ فیهِ الْوُجُوهُ».

خدایا چهره ‏ام را سپید گردان، در آن روزى که چهره‏ ها سیاه خواهد شد، و چهره‏ ی مرا سیاه مکن، در روزى که چهره ‏ها سپید مى‏ گردد.
 
* موقع شستن دست راست:

«اَللّهُمَّ اَعْطِنى کِتابى بِیَمینى وَالْخُلْدَ فِى الْجِنانِ بِیَسارى وَحاسِبْنى (حِسابا یَسیرا)».

خدایا پرونده ی اعمال ‏من را به دست راستم بده، و نامه ی جاودانه بودن در بهشت را به دست چپم بده، و حسابم را به حسابرسی آسان رسیدگى فرما.
 
* هنگام شستن دست چپ:

«اَللّهُمَّ لا تُعْطِنى کِتابى بِشِمالى وَلا مِنْ وَرآءِ ظَهْرى وَلا تَجْعَلْها مَغْلُولَهً اِلى عُنُقى وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ مُقَطَّعاتِ النّیرانِ».

پروردگارا! پرونده‏ ام را در دست چپم قرار مده، و آن از پشت سرم، به من وا مَگذار، و آن را بسته شده به گردنم ننما، که من از پاره‏ هاى آتش به تو پناه‏ مى ‏برم.
 
* موقع مسح سر:

«اَلّلهُمَّ غَشِّنى رَحْمَتَکَ وَبَرَکاتِکَ».

خدایا رحمت و برکاتت را بر من بپوشان.
 
* موقع مسح پاها:

«اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلَى الصِّراطِ یَوْمَ تَزِلُّ فیهِ الاْقْدامُ وَاجْعَلْ سَعْیى فیما یُرْضیکَ عنّى یا ذَاالْجَلالِ وَالاْکْرامِ».

خدایا مرا بر صراط ثابت بدار، در آن روزى که‏ قدمها مى ‏لغزد، و تلاش و سعیم را در آنچه که تو را از من خشنود مى ‏کند قرار بده، اى صاحب بزرگى و جلال و اکرام.

* و هنگامی که از وضو فارغ شد:

«اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ تَمامَ الْوُضُوءِ وَتَمامَ الصَّلوهِ وَتَمامَ رِضْوانِکَ وَالْجَنَّهَ».

خدایا از تو مى ‏خواهم کمالِ وضو، و کمال نماز، و کمال خشنودى ‏ات و بهشت را.

* و در آخر بگوید:

«اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ».

حمد و ستایش مخصوص پروردگار جهانیان است.

منبع: یکصد و ده پرسش و پاسخ درباره نماز، مجتبی کلباسی، تهران: انتشارات ستاد اقامه نماز، چاپ: اول، زمستان 1386.