شخصی با جهل به اشتراط مؤمن بودن ذابح، قربانی خود را به دیگری واگذار کرده که ذبح نماید. بعد از ذبح، متوجّه مسأله شده است؛ وظیفه او چیست؟

شخصی در قربانی، کسی را نایب خود کرد و پس از آن به دیگری نیابت داد، ولی شخص اولی، ذبح نمود؛ آیا صحیح است؟

شخصی به اعتماد نایب خود در رَمی، ذبح کرده و حلق نموده است، بعد معلوم شده که نایب از جانب او رَمی ننموده است، آیا ذبح و حلق او صحیح است؟

در صورت عدم وجود گوسفند سالم، آیا می توان گوسفند مرضوض الخصیتین (گوسفندی که تخم های آن را کوبیده اند) را ذبح نمود؟

اگر کسی مؤمن بودن ذابح را قبل از ذبح، اِحراز کرد و بعداً معلوم شد که خلاف بوده است، آیا آن قربانی کفایت می کند؟

آیا مُحرِم می تواند که قبل از ذبح گوسفند خود، برای دیگری ذبح نماید؟

شخصی قربانی نمی کند به اعتقاد این که گوشت گوسفند، تلف می شود و از آنان استفاده نمی شود و با همین کیفیت، تقصیر کرده است و اعمال حجّ را انجام می دهد؛ وظیفه او چیست؟

شخصی برای خود و نیابت افرادی به قربانگاه رفت و ده رأس گوسفند خرید و قربانی کرد. بعد از رسیدن به منزل، یقین پیدا کرد که پول 9 رأس گوسفند را داده است. وظیفه اش نسبت به پول یک رأسی که نداده چیست؟ ضمناً با...

اگر انسان مریض نتواند که در حجّ تمتّع قربانی کند و به دیگری نیابت دهد و نایب و وکیل هم فراموش کند و در مدینه یا در ایران یادش بیاید که قربانی نکرده است، وظیفه اش چیست؟

آیا ذبح با کاردهای استیل که معلوم نیست آهن است یا نه چگونه است؟