شخص مسافری بدون این‌که تاریخ خروج خود از شهر مقصد را مشخص کند قصد می‌کند ده روز در آن‌جا بماند تا بتواند نماز تمام بخواند و روزه بگیرد. حال بعد از خواندن نماز چهار رکعتی تصمیم می‌گیرد تاریخ مشخصی برگردد...

اگر شخصی احتمال می‌دهد به دلیل پیش آمدن کاری نتواند ده روز در محلّی بماند، آیا می‌تواند قصد کند و در صورت پیش آمدن مشکل احتمالی، از قصد خود اعراض نماید؟

شخصی مطمئن است که بیش از ده روز در یک شهر می‌ماند و از شهر هم به هیچ عنوان خارج نمی‌شود. آیا این شخص می‌تواند برای این‌که نمازش شکسته باشد و روزه نگیرد قصد ده روز در آن شهر نکند؟

مسافری با غفلت از این‌که روز پنجم باید به مسافرت برود قصد دهه می‌کند و بعد از چند نماز، یادش می‌آید که باید به مسافرت می‌رفته، آیا این قصد محقق شده است؟

اگر برای مسافر معلوم نباشد که چند روز در سفر می‌ماند، باید نمازش را شکسته بخواند؟

آیا در جایی که انسان املاکی دارد ولی سکونتش در جای دیگر می‌باشد، باید نماز را تمام بخواند؟

افرادی که مأموریت، شغل دائمی آن‌ها نیست و هر چند وقت یک‌بار به مسافرت و مأموریت می‌روند، نماز و روزۀ آن‌ها چه حکمی دارد؟

کارمندی به خاطر دور بودن محل کار، اوایل هفته را در محل کار زندگی می‌کند و پنج‌شنبه و جمعه به وطن خود برمی‌گردد، نماز و روزۀ وی در محل کارش چه حکمی دارد؟

اگر شخصی در شهری مغازه داشته باشد و هشت ماه در آن‌جا و هشت ماه در شهر خود اقامت کند و در اثنای اقامت در شهر خود، دو یا سه روز به شهر محل کار خود برود، نمازش قصر است یا تمام؟

دختری که ازدواج کرده و در شهر دیگری غیر از شهر پدر و مادرش زندگی می‌کند اگر برای دیدن پدر و مادر به شهر سابق خود برود نماز و روزه‌اش چگونه است؟