روندگان مقيم از بلا نپرهيزند شاعر : سعدي گرفتگان ارادت به جور نگريزند روندگان مقيم از بلا نپرهيزند اگر فروگسلانند در که آويزند اميدواران دست طلب ز دامن دوست که اهل...

دو چشم مست تو کز خواب صبح برخيزند شاعر : سعدي هزار فتنه به هر گوشه‌اي برانگيزند دو چشم مست تو کز خواب صبح برخيزند که از لطافت خوي تو وحش نگريزند چگونه انس نگيرند با تو...

تو آن نه‌اي که دل از صحبت تو برگيرند شاعر : سعدي و گر ملول شوي صاحبي دگر گيرند تو آن نه‌اي که دل از صحبت تو برگيرند کجا روند که يار از تو خوبتر گيرند و گر به خشم براني...

شايد اين طلعت ميمون که به فالش دارند شاعر : سعدي در دل انديشه و در ديده خيالش دارند شايد اين طلعت ميمون که به فالش دارند يا مگر آينه در پيش جمالش دارند که در آفاق چنين...

پيش رويت دگران صورت بر ديوارند شاعر : سعدي نه چنين صورت و معني که تو داري دارند پيش رويت دگران صورت بر ديوارند تا تو را يار گرفتم همه خلق اغيارند تا گل روي تو ديدم همه...

کاروان مي‌رود و بار سفر مي‌بندند شاعر : سعدي تا دگربار که بيند که به ما پيوندند کاروان مي‌رود و بار سفر مي‌بندند خيمه را همچو دل از صحبت ما برکندند خيلتاشان جفاکار و...

آخر اي سنگ دل سيم زنخدان تا چند شاعر : سعدي تو ز ما فارغ و ما از تو پريشان تا چند آخر اي سنگ دل سيم زنخدان تا چند تشنه بازآمدن از چشمه حيوان تا چند خار در پاي گل از دور...

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند شاعر : سعدي جهان جوان شد و ياران به عيش بنشستند درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند علي الخصوص که پيرايه‌اي بر او بستند حريف مجلس ما خود هميشه...

اينان مگر ز رحمت محض آفريده‌اند شاعر : سعدي کرام جان و انس دل و نور ديده‌اند اينان مگر ز رحمت محض آفريده‌اند پيراهني که بر قد ايشان بريده‌اند لطف آيتيست در حق اينان و...

گلبنان پيرايه بر خود کرده‌اند شاعر : سعدي بلبلان را در سماع آورده‌اند گلبنان پيرايه بر خود کرده‌اند هوش ميخواران مجلس برده‌اند ساقيان لاابالي در طواف تا چه بي هوشانه...