آیا می‌توان به اذانی که مؤذّن از روی اشتباه، قبل از وقت نماز گفته، اکتفا نمود؟

آیا حرف زدن در بین اذان و اقامه جایز است؟

کسی که بین جملات اقامه وضویش باطل شده، آیا بعد از تحصیل طهارت می‌تواند اقامه را ادامه دهد یا باید آن را از سر بگیرد؟ در این فرض آیا باید اذان را هم تکرار کند؟

امام جماعتی مشغول گفتن اذان نماز است، برخی مأمومین از او درخواست می‌کنند کمی صبر کند تا بقیه خود را به نماز برسانند، آیا اگر امام تا رسیدن بقیۀ مأمومین مشغول قرائت قرآن شود، باید اذان را دوباره از سر بگیرد؟

اگر بین نمازی که برای آن اذان و اقامه گفته‌شده است به‌خاطر یکی از شک‌های مبطل -مثلاً- نماز را از سر گرفتیم، لازم است که اذان و اقامه تکرار گردد؟

آیا می‌تواند کودکی که هنوز به سن تکلیف نرسیده است، اذان نماز جماعت را بگوید یا خیر؟

آیا «استقبال» در اذان و اقامه شرط است یا خیر؟

آیا راه رفتن در حین گفتن اذان یا اقامه اشکال دارد؟ آیا این کار باعث بطلان اذان یا اقامه می‌شود؟

آیا در اذان و اقامه طمأنینه داشتن لازم است؟

گاهی اوقات که خسته‌ام اذان و اقامه را در حال نشسته بجا می‌آورم. آیا کفایت می‌کند؟