آیا اگر شفاعت شفیع نباشد خداوند گناهکار را نمی بخشد؟! آیا رحمت خدا کمتر از شفیع است؟!

قرآن در آیات صریحی مثل «وَاتَّقُوا یَوْمًا لَّا تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئًا وَلَا یُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ» عقیده شفاعت را رد می کند؛ آیا با این وصف عقیده به شفاعت عقیده ای خلاف قرآن نیست؟!

آیا شفاعت خواستن از غیر خداوند، شرک نیست؟!

با توجه به اینکه «شفاعت» مخصوص خداوند است پس پیامبران و اولیای الهی چگونه شفاعت می کنند؟