آیا شفاعت نوعی «پارتی بازی» محسوب می شود؟

مسأله شفاعت در آیات قرآن چگونه بیان شده است؟

قرآن در آیات صریحی مثل «وَاتَّقُوا یَوْمًا لَّا تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئًا وَلَا یُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ» عقیده شفاعت را رد می کند؛ آیا با این وصف عقیده به شفاعت عقیده ای خلاف قرآن نیست؟!

در قرآن کریم چه شرایطی برای مسأله «شفاعت» مطرح شده است؟

قرآن کریم چگونه به مسأله «شفاعت» پرداخته و چه جایگاهی برای آن قائل شده است؟

آیا «شفاعت» با اصل «توحید» در تضادّ است؟