آیا مشاور املاک شرعاً تعهدی در قبال گفتن عیوب ملک مورد فروش دارد؟

آیا فاش‌کردن دروغ‌های فروشنده مثلاً به خاطر گران‌فروختن مِلک یا گفتن اوصاف غیر واقعی درباره مِلک، برای مشتری و افراد دیگر، غیبت محسوب می‌شود (مثلاً بگوید ایشان شخص گران‌فروشی است و...)؟

اگر مشاور املاک، برای مِلک کسی مشتری پیدا کند ولی آن را بیشتر از آنچه که به مالک گفته است، بفروشد و وجه اضافی را برای خودش بردارد؛ آیا کار او شرعاً اشکال دارد؟

اگر مشاور املاک، مزایا و محاسنی را برای ملکی بیان‌کند و بعد از معامله خلاف آن ثابت شود، آیا مشتری می­تواند به مشاور املاک مراجعه کرده، جبران ضرر و زیان خود را بخواهد؟

مستأجر یا مشتری در بعضی موارد شروط معامله را نمی­داند؛ اگر صاحب املاکی که شروط معامله را می­داند، از این شروط سوءاستفاده کند؛ آیا در این صورت، معامله، صحیح است؟

اگر مشاور املاک منافع خریدار یا فروشنده را بر دیگری ترجیح بدهد، حکمش چیست؟

اگر مشاور املاک بدون اطلاع مالک، ملک او را به مشتریان نشان ندهد تا آن را به آشنایان خود بفروشد، این نوع رفتار و معامله چه حکمی دارد؟

اگر خریدار دوم به مشاور املاک پولی بدهد که او از هر راهی که شده معامله ­ی فروشنده با خریدار اول را به هم زده، معامله را با خریدار دوم انجام دهد؛ الف) آیا معامله دوم صحیح است؟ ب) این کار مشاور املاک...

اگر مشاور املاک یا فروشنده در انجام معامله، دروغ گفته باشند، آیا علاوه بر حرمت دروغ‌گفتن، معامله هم باطل است؟

آیا تصدیق و تأیید قولنامه و مهر و امضا‌کردن آن در دفتر مشاور املاک، فروشنده و مشتری را از حضور شهود بی­ نیاز می­ کند؟